เพราะการสาบานเป็นพี่น้องของอากงทั้งสอง แลกของหมั้นแทนใจผูกสัมพันธ์ ถ้ามีลูกชายลูกสาวจะให้คนทั้งคู่แต่งงานเกี่ยวดอง แต่ปรากฎว่าได้ลูกชายทั้งคู่ทำให้ผลจึงตกมาถึงรุ่นหลาน
หงส์หยก แซ่อึ้ง สาวไทยวัยยี่สิบหกเสาหลักของบ้านแซ่อึ้งในย่านการค้าของจีน ต้องดั้นด้นไปตามแหวนหยกของอาม่าที่อากงหวังแลกไว้ถึงมาเก๊า เข้าสู่บ้านตระกูลเจี้ยงในฐานะคนรับใช้นามเฟิ่งหวง ถิ่นดินแดนของว่าที่สามีมาเฟียเกาะมาเก๊า โดยตั้งมั่นเมื่อพบแหวนจะขอแลกคืนกับป้ายหยกที่เธอนำติดตัวไปด้วย
เจี้ยงหลง เพียงพบสาวใช้คนใหม่เฟิ่งหวง พลันถูกใจยกขึ้นเป็นภรรยาเก็บทันที ในเมื่อโชคชะตาจะบันดาลให้เธอได้เป็นเมียเก็บฉะนั้นเธอจะใช้โอกาสนี้หาแหวนเพื่อแลกป้ายหยกคืนแล้วกลับเมืองไทย
..............................................
อันกายสาวเปล่าเปลือยระทวยร้อน
ลำรักคลอนตวัดไหวคล้ายพายุ
ใบหลิวพริ้วสะบัดวาดล้อลิ่ววายุ
คลองจักษุไหวระรื้นชื้นน้ำตา
ลางพลิกเอียงตะแคงแรงสะท้าน
ลางพลิกคว่ำป้านเถือกไถแทงอุสา
มฤคครวญคร่ำเสียงหวานร้องร่ำครา
อสุราไยท่านไม่ปราณี
แรงเคลื่อนสั่นสะเทือนเลื่อนลั่นไหว
โถมสุดกายกายานวลฉวี
ผิวมะเมื่อมคราบเหงื่อท่วมทวี
เปล่งรัศมีสุขสมก้องคำราม
ลำสุดท้ายแสงฟาดผ่านบุหงา
อสุราทะลึ่งพรวดคร้ามเกรงขาม
พิรุณรักหลั่งรินไหลเนื้อนวลทราม
ดั่งหยดน้ำต้องใบหลิวกิ่วลู่ลม
(ผู้ประพันธ์ พริมริน)
Guest
