พ่ายรักเมียรอง

"อิศริยา ยายผู้หญิงแพศยา เธอจะออกไปจากชีวิตฉันเธอก็ไปแต่ตัว อย่าเอาลูกของฉันไปด้วย ลูกชายของฉันไม่ควรมีแม่อย่างเธอ!"

"ขอให้อรได้เจอกับตาโอบสักครู่ได้ไหมคะ อรอยากจะกอดลาแกเป็นครั้งสุดท้ายนะคะ....พี่พนา"

"ฉันไม่อยากจะเห็นหน้าเธอต่อแม้แต่นาทีเดียว ออกไปจากบ้านของฉัน!!"

จากเมียหลวงต้องกลายมาเป็นเมียรองเมื่อเธอไม่ได้ถือทะเบียนสมรส อีกทั้งสามีที่เธอรักหนักหนากลับหูเบาจนเชื่อคำพูดของมารดาและเมียแต่ง อิศริยาถูกไล่ออกมาจากบ้านเพราะถูกใส่ร้ายว่าคบชู้ โดยที่เธอไม่ได้พบหน้าลูกชายก่อนจะถูกไล่ออกจากบ้านด้วยซ้ำ

ทว่าไม่รู้ว่าโชคดีหรือโชคร้ายเมื่อต่อมาเธอก็รู้ว่ายังมีเจ้าตัวน้อยที่อยู่ในครรภ์อีกคน ลูกคนเล็กผู้อาภัพต้องออกมาเผชิญชะตากรรมอันยากลำบากกับเธอไปด้วย

ด้วยความเครียดและชีวิตที่แสนจะตกอับ หญิงสาวประคับประคองลูกน้อยในครรภ์อย่างสุดความสามารถทว่า 'เอื้ออังกูร' มีสุขภาพไม่แข็งแรงมาตั้งแต่เกิด และในวัยสี่ขวบเด็กน้อยล้มป่วยหนักจนต้องรักษาในโรงพยาบาล

อิศริยาหมดสิ้นหนทางเธอมองต่างหูที่มารดามอบให้ไว้ก่อนที่นางจะเสียชีวิต....มอบให้ลูกสาวไว้ดูต่างหน้าแต่ด้วยไม่อาจจะปล่อยให้ลูกชายต้องเป็นอะไรไปได้เธอจึงตัดสินใจนำต่างหูคู่นั้นไปขายที่ร้านเพชรร้านหนึ่งโดยไม่รู้เลยว่าพนาเป็นหุ้นส่วนของร้านด้วย

เพียงเห็นต่างหูคู่สวยชายหนุ่มก็จำได้ทันทีว่าเป็นของใคร ร่างสูงรีบรุดตามหญิงสาวออกไปทันทีและเมื่อเจอหญิงสาวเขาก็เอ่ยกับเธอด้วยน้ำเสียงดูแคลน

"ชู้รักของเธอมันเลี้ยงเธอให้อดอยากจนถึงขนาดเอาต่างหูของต่างหน้าแม่มาขายเลยเหรออิศริยา?"

"พี่พนา"

ร่างงามถอยหลังไปสองสามก้าวทว่าเสียงจากคนตรงหน้าก็ทำให้เธอชะงัก

"ฉันไม่รับซื้อ เธอเอาของ ๆ เธอคืนไป"

เมื่อได้ยินคำพูดนั้นใบหน้างามก็มีน้ำตารื้อขึ้นมาทันที เธอจึงพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

"อรจำเป็นต้องใช้เงินจริง ๆ ค่ะพี่พนา ลูกของอรแกป่วยหนักต้องใช้เงินรักษาก้อนใหญ่ เห็นใจอรเถอะนะคะ"

"ลูก?"

ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นพร้อมกับกำหมัดแน่นอย่างลืมตัว นี่ถึงขนาดมีลูกกับผัวใหม่ที่เคยเอาไปกกกอดในห้องจนเขาเห็นเต็มตาในวันนั้น ดูท่าแล้วอิศริยาคงจะรักไอ้สารเลวนั่นจริง ๆ

"แล้ว 'โอบนิธิ' ลูกเธออีกคนล่ะลืมเขาแล้วเหรอ? อ่อ ก็น่าจะลืมแล้วล่ะก็มีลูกใหม่แล้วนี่!"

หญิงสาวได้แต่ส่ายหน้าพลางเม้มริมฝีปากแน่นเมื่อคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเอาแต่ใส่ร้ายว่าเธอไม่รักไม่คิดถึงลูกชายคนโตซึ่งมันไม่เป็นความจริงเลยสักนิด

"ไม่เคยมีวันไหนที่อรไม่คิดถึงแก้วตาดวงใจของอร"

"อ๋อ เหรอ ฉันจะพยายามเชื่อนะ"

อิศริยานั่งคุกเข่าลงต่อหน้าอดีตสามีก่อนจะพนมมือไหว้เขาและเอ่ยขอร้องอีกครั้ง

"ไม่มีร้านไหนรับซื้อต่างหูคู่นี้อีกแล้วค่ะ อรเดินถามทุกร้านแล้ว ได้โปรดเถอะนะคะพี่พนา อรขอร้อง"

ใบหน้าหล่อมองผู้หญิงที่เคยทำให้เขาเกือบเป็นบ้าต้องปรึกษาจิตแพทย์เป็นปี ๆ เพื่อรักษาอาการผวาและนอนไม่หลับ สาเหตุก็เพราะผู้หญิงใจร้ายคนนี้

"ได้สิ ฉันช่วยก็ได้แต่มีข้อแม้"

"ฮึก! ข้อแม้อะไรเหรอคะ?"

"เลิกกับผัวเธอแล้วมาเป็นนางบำเรอให้ฉัน มาเป็นรองคุณปิ่นมุก ภรรยาอย่างถูกต้องตามกฎหมายของฉันเธอทำได้ไหมล่ะ...อิศริยา"