"การจีบเธอคนนี้ไม่ได้ง่ายอย่างที่ใจครุ่นคิด คงต้องงัดแผนการรักพร้อมด้วยเสน่ห์ปลายจวัก ในรูปแบบของเขานำมาใช้กับเธอเสียแล้ว" Chef sian

 

 

 

 

ความรักที่เกิดขึ้นท่ามกลางขุนเขา ระหว่างเชฟหนุ่มที่ชื่อเทฟปกรณ์ หรือที่เรียกติดปากในวงการอาหารคือเชฟเซียน และเด็กฝึกงานที่แสนน่ารักอย่าง ปันชาภา หรือน้องข้าวปั้น  

 

“จะไปไหนกัน ให้พี่ไปส่งไหม ยังไงพวกพี่ก็ต้องดูแลน้อง ๆ อยู่แล้ว”  

 

“ไม่เป็นไรค่ะ พวกหนูไปกันเองดีกว่า เกรงใจพวกพี่ๆ อีกเดี๋ยวรถก็คงมาแล้ว” ไม่รู้ทำไมเวลาเจอหน้าเขาทีไร ต้องกลัวกลับแววตาคู่นี้อย่างบอกไม่ถูก  

 

ในใจได้แต่คิดว่าพี่จะจ้องหน้าหนูอีกนานไหมหนูกลัวแล้วนะ  

 

“น้องเขาไม่ไปแล้วเราไปกันเถอะ เซียน “ 

 

“ข้าก็ว่าอย่างนั้นแหละ ลองปล่อยให้รอรถสักสาม. ชั่วโมง คงจะยืนรอจนขาแข็งกันเลยทีเดียว รถเก่าๆ อย่างพวกเรา น้องคงนั่งไม่เป็นหรอก ไปเว้ย หมาก”  

 

“เพื่อนเซียนว่ายังไง หมากก็ว่าตามนั้นเลยครับ”  

 

ทั้งสองหนุ่มใส่หมวกกันน็อกเรียบร้อยแล้ว และกำลังเตรียมตัวที่จะสตาร์ทรออกไป พลอยใสพยักหน้าเพื่อเป็นการบ่งบอกเพื่อนสาวว่าไหน ๆ ก็ไหนแล้ว ติดรถไปกับพวกเขาคงไม่เป็นอะไรหรอก ยังไงพวกเธอกับพวกเขาก็ยังต้องร่วมงานกัน หญิงสาวคิดในใจต่างๆ นานาก่อนจะตัดสินใจอะไรออกไป 

 

“ก็ได้ค่ะ ไปก็ไป นี่เห็นว่ารอรถนานหรอกนะ”  

 

“อานี่...” เขาได้ยื่นหมวกกันน็อกให้กับเธอ 

 

“อะไรเหรอคะ...”  

 

“ก็หมวกกันน็อกไง ไม่รู้จัก นี่โตป่านนี้แล้วนะ” ยังๆ ยังจะพูดจากวนประสาทเธออีก ชักจะเริ่มหงุดๆ ขึ้นมาแล้วล่ะสิ 

 

“รู้จักค่ะ แต่จะเอามาให้หนูทำไม พี่เป็นคนขับพี่ใส่เถอะค่ะ” ไม่เคยเจอใครที่ปากร้ายขนาดนี้มาก่อนเลย นับว่าเขานั้นเก่งมากที่ทำให้คนอย่างข้าวปั้นผู้ที่ไม่เคยโกรธใคร ได้โกรธเขาเป็นคนแรก 

 

“แล้วทำไมพวกพี่ต้องมาจอดรถตรงนี้ด้วย ไม่ใช่ความบังเอิญใช่ไหมคะ”  

 

“เก่งนิ มันไม่ใช่ความบังเอิญ”  

 

“แล้ว...” คงไม่ใช่แบบที่เราคิดหรอกนะ 

 

“มันคือความตั้งใจ” ในเมื่อเอ่ยออกมาขนาดนี้แล้ว ใครจะกล้าถามต่อล่ะ เอาอย่างไรดีเรา ถึงกับไปไม่ถูกเลย 

 

“คงไม่ได้คิดจะ...”  

 

“ถ้าใช่ล่ะ น้องจะว่าไง” ข้าวปั้นและพลอยใสหันไปมองหน้ากันโดยที่ไม่ได้พูดอะไรออกมาแม้แต่คำเดียว  

 

“แล้วถ้าพี่บอกว่าพี่ชอบน้อง และพี่ก็จะจีบน้องด้วย จะให้พี่จีบรึเปล่าพี่แค่บอกน้องยังไม่อยากได้คำตอบตอนนี้ เดี๋ยวสักวันน้องก็จะเป็นฝ่ายมาตอบพี่เอง”  

 

“หะ...หาเดี๋ยวๆ ก่อน ใจเย็นสิพี่ๆ คือว่าหนู...”  

 

“หึ ชอบล่ะสิ หมายถึงพี่น่ะชอบน้องล่ะสิ”  

 

 

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติพ.ศ 2558 ห้ามคัดลอกดัดแปลงแก้ไข แสกนหรือส่งต่อทั้งเนื้อหาและรูปจากนิยายเรื่องนี้  

 

ห้ามนำไปใช้ก่อนได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ 

 

 

ฝากช่องทางการติดตามโรสด้วยนะคะ 

 

facebook : lunlarose/ลัลลาโรส 

 

tiktok : @lunlarose_punpung 

 

ปล. ฝากเป็นกำลังใจให้กันด้วยนะ❤️❤️ 

แวะมาชมหรือมาคอมเมนท์คุยกันได้เลยนะคะ😊 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (4)

5.0

ของรีวิวบอกว่าเนื้อเรื่องสนุกชวนติดตาม
ของรีวิวบอกว่าตัวละครน่าสนใจ