สถานะเจ้าสาวรอหย่า (อ่านฟรี)

แนะนำตัวละคร 

รังสิมันต์ อัครเดชกุล หรือ โรม อายุ26ปีหนุ่มเจ้าสำราญ เพลบอย ฉายาใช้ผู้หญิงไม่ซ้ำคืน ลูกชายคนเดียวของ คุณพิมชนกนักธุรกิจหญิงที่ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน แต่ล้มเหลวในการเลี้ยงดูลูกชายเพราะไม่มีเวลาว่าง วันหนึ่งคุณพิมชนกจึงไปขอร้องให้ ปานตะวัน พุ่มศิริ หรือปาน อายุ24ปี เด็กกำพร้าที่เธออุปถัมภ์การศึกษาจนจบ ให้มาแต่งงานกับลูกชายของเธอ โดยขอให้ปานตะวันพารังสิมันต์เข้าไปสัมผัสโลกที่มีแต่ความเอื้อเฟื้อ ช่วยเหลือ มีน้ำใจ แบ่งปันกันของปานตะวัน หญิงสาวจะทำได้หรือไม่เพราะรังสิมันต์เกลียดปานตะวันซะเหลือเกิน แล้วเรื่องราวในอดีตของปานตะวันที่ทำให้เธอต้องมาอยู่บ้านในบ้านเด็กกำพร้าเอื้ออาทรแห่งนี้คืออะไร กดเข้าชั้นไว้อ่านได้เลยนะคะ จะได้ไม่พลาดตอนใหม่ ๆ ค่าาา..🥰

     คำโปรย 

"คุณจะอาบน้ำก่อนมั้ยคะ?" ปานตะวันเอ่ยถามเจ้าบ่าวในชุดทักซิโด้สีดำราคาแพงที่นั่งอยู่บนโซฟา หลังจากทุกคนออกไปจากห้องหอแล้ว

"ฉันจะออกไปกินเหล้ากับเพื่อน" รังสิมันต์เอ่ยขึ้นพร้อมถอดเสื้อสูทตัวนอกออกแล้ววางพาดไว้บนเตียงกว้างที่โรยด้วยกลีบกุหลาบสีแดง

"แต่คุณท่านสั่งห้ามไม่ให้เราออกจากห้องนี้นี่คะ" หญิงสาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยพลางถอดสร้อยเพชรเส้นขนาดพอดีออกจากคอ แล้วเก็บไว้ในกล่องกำมะหยี่สีน้ำเงินเข้มที่แม่เลี้ยงพิมชนกได้มอบให้เธอเมื่ออาทิตย์ก่อน

"เธอคิดว่าตัวเองเป็นใครปานตะวัน เป็นเมียของฉันอย่างงั้นเหรอ หึ! ผู้หญิงที่หวังจะรวยทางลัดอย่างเธอ เป็นได้แค่คนที่ไร้สถานะแค่นั้นแหละสองปีเมื่อไหร่ เราจบกัน!" ใบหน้าคมสันเอ่ยพร้อมเดินเข้ามาใกล้เธอ

"คุณพูดอะไรคุณโรม ปล่อยฉันนะ ฉันเจ็บ" หญิงสาวเอ่ยพร้อมใช้กำปั้นน้อยทุบลงบนมือใหญ่ที่กระชากแขนเธออยู่

"เธอมันคือนางมารร้ายที่เข้ามาทำลายชีวิตฉัน! ทุกคนอาจจะเห็นว่าเธอนั้นแสนดีแต่เธอหลอกฉันไม่ได้หรอกเพราะฉันฉลาดและรู้ทันคน หึ! เธอมันก็เละไม่ต่างอะไรกับเด็กไซด์ไลน์ที่ฉันเรียกใช้บริการ!" ชายหนุ่มเอ่ยพร้อมจับคางของหญิงสาวแล้วออกแรงบีบ

"ปล่อยนะคุณรังสิมันต์" ปานตะวันเอ่ยทั้งน้ำตาพร้อมรัวกำปั้นน้อยใส่หน้าอกแกร่ง ชายหนุ่มจึงผลักเธอล้มลงบนเตียงนุ่ม กลีบกุหลาบสีแดงที่โรยเป็นรูปหัวใจไว้อย่างสวยงามจึงปลิวกระจัดกระจายลงสู่พื้น

ปานตะวันจึงรีบลุกขึ้นอย่างทุลักทุเลเพราะชุดเจ้าสาวที่สวมใส่อยู่ไม่เอื้ออำนวยต่อการขยับตัว

"หึ รีบลุกขนาดนี้คงคิดว่าฉันจะปล้ำเธอล่ะสิ ฝันไปเถอะ! คนที่เมาแล้วกล้าถอดเสื้อเต้นยั่วผู้ชายอย่างเธอ ฉันไม่มีวันแตะต้องให้เสียอารมณ์หรอก"

"แล้วคนที่ชอบซื้อบริการทางเพศอย่างคุณดีกว่าฉันตรงไหนคะ!"

"ดีกว่าตรงที่ฉันเป็นผู้เลือก โลกนี้ทุกอย่างซื้อได้ด้วยเงินไม่อย่างงั้นเธอคงไม่มานั่งอยู่ตรงนี้หรอก จริงมั้ยปานตะวัน!"

​

 สวัสดีนักอ่านที่น่ารักทุกท่าน 

นิยายเรื่องนี้ไรท์แต่งขึ้นด้วยจินตนาการของไรท์เอง สถานที่ บุคคล ชื่อตัวละคร จึงเป็นเรื่องที่สมมุติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 และ ฉบับเพิ่มเติม ห้ามดัดแปลง คัดลอก หรือนำไปเผยแพร่ไม่ว่ากรณีใด ๆ ทั้งสิ้น จนกว่าจะได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร หากมีการละเมิดจะถูกดำเนินคดีตามกฎหมายพระราชบัญญัติขั้นสูงสุด

       ❌คำเตือน❌ 

เนื้อหาบางตอนจะมีคำหยาบโลนและกิจกรรมทางเพศเพื่อให้ได้อรรถรสในการอ่าน ผู้อ่านที่มีอายุต่ำกว่า18ปี ควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน

โปรดออกจากโลกแห่งความจริง แล้วไปเสพความฟินในโลกนิยาย

Let's Go! โล้ด🔥

​

​