เมียสุดที่ร้ายรีเทิร์นรัก แต่งโดย seffani&sky
โปรย…
‘ริน แกโชคดีมากเลยนะที่ได้แต่งงานกับคุณพิธานนักธุรกิจหนุ่มไฟแรง’
‘ใช่ๆ คุณพิธานเขาทั้งหล่อทั้งรวย’
ใครๆต่างก็บอกเป็นเสียงเดียวว่าเธอเป็นผู้หญิงที่โชดดีน่าอิจฉาที่ได้แต่งงานกับสามีรวยๆอย่างพิธาน แต่ใครจะไปรู้ลึกไปกว่าเธอเอง
‘เมื่อไรจะยอมหย่าให้สักที ถามจริงไม่เบื่อหรือไงที่นอนกอดทะเบียนสมรสตั้งสามปี’
นี่ไง! สิ่งที่ใครๆเขาไม่รู้ สามีที่เป็นที่อิจฉาสำหรับผู้หญิงทุกคนบนโลก แต่คงไม่ใช่สำหรับเธอ ประโยคพวกนี้เธอ ทนฟังจากสามีสุดที่(นอกใจ)มาจนเบื่อ แล้วจะยอมหย่าให้ไหมล่ะ บอกเลยข้ามศพเธอไปก่อนเถอะ นอนกอดทะเบียนสมรสมันจะเป็นอะไรไป สนุกดีออก ปล่อยให้คนที่มันไปมีชู้กระอักเลือกตายไปเลย
‘ไม่หย่า ไม่เบื่อ เข้าใจป่ะ’
‘งั้นก็เชิญนอนกอดไปเถอะ ถึงยังไงฉันก็ไม่มีวันอยู่กับเธอ ไม่มีวันรักผู้หญิงร้ายกาจอย่างเธอ’
และบางครั้งเขาก็เหลิงระเริงกับชู้เกินไป หลงลืมว่ามีเมียร้ายกาจอย่างเธอแล้ว จนเธอต้องใช้วิธีสกปรกเพื่อดึงเขากลับมา
“จะเอาแบบนี้ใช่ไหม ได้! งั้นฉันจะทำให้คุณกลับมาหาฉันเอง”
_________________________
พิธาน เซอร์แลนโด้
นักธุรกิจหนุ่มลูกครึ่งไทย + เยอรมัน วัยสามสิบปี เป็นนักธุรกิจด้านการส่งออกเฟอร์นิเจอร์รายใหญ่ของประเทศไทยและมีเครือบริษัทอยู่หลายแห่ง รวยอันดับต้นๆของประเทศไทย รักเดียวใจเดียว แต่ไม่ใช่กับเมียที่ถูกผู้เป้นแม่คลุมถุงชน เกวริน เป็นเพียงผู้หญิงร้ายกาจในสายตาเขาเท่านั้น
_____________________________
เกวริน พิชัยวัตคณา
เกวริน วัยยี่สิบห้าปี หญิงสาวธรรมดาๆไม่มีดีอะไร นอกจากผู้มีพระคุณที่เธอเคารพรักยิ่งกว่าชีวิตตัวเอง ท่านให้เธอแต่งงานกับลูกชายเธอก็แต่ง เธอเป็นคนรักเดียวใจเดียว เข้มแข็ง แข็งนอกอ่อนใน
____________________________
อันอัน อัญญารินทร์ เซอร์แลนโด้
หนูน้อยลูกครึ่งเยอรมันวัยสองขวบครึ่ง โซ่ท้องคล้องใจของป๊าพิธานกับแม่ริน ฉลาด น่ารัก สดใสและแสนซน
____________________________
โปรยตอนปะทะกับผัว…
“ยินดีต้อนรับกลับบ้านค่ะ คุณธานขา”
“อย่ามาเรียกฉันแบบนั้น จะอ้วก”
“อุ้ย แพ้ท้องแทนรินหรือเปล่าคะเนี่ย”
“อย่ามากวนประสาทฉันนะเกวริน”
“เรียกชื่อเมียให้มันดีๆหน่อยสิ หวานๆน่ะเป็นไหม ไหนลองเรียกให้เมียชื่นใจหน่อยสิไม่เจอกันหลายวัน”
“ประสาท”
“คุณธานขาาา รอรินด้วยสิคะ”
“ปล่อย”
“จุ๊ๆๆ จำไม่ได้เหรอคะว่าเราตกลงกันยังไง ต่อหน้าคุณแม่เราต้องแสดงละครว่ารักกันหวานชื่นปานกลืนกิน คุณลืมแล้วเหรอ”
“ฉันไม่ได้สมองเสื่อมถึงจะจำไม่ได้”
“ก็ดีที่คุณจำได้ งั้นก็ช่วยแสดงให้เนียนหน่อยละกัน ไม่เนียนจะจับตีก้นนะ”
____________________________
โปรยตอนดราม่า
“ชายชู้เธอมันเป็นใคร พ่อเด็กในท้องเธอ”
“อะไรนะ!”
“พ่อของลูกในท้องเธอมันเป็นใคร”
“เขาจะเป็นใครมันก็ไม่ใช่เรื่องของคุณ ออกไปจากห้องฉันเดี๋ยวนี้”
“เธอสวมเขาให้ฉันแล้วปล่อยเงียบเรื่องท้องคงอยากรอให้ฉันรับผิดชอบลูกในท้องเธอใช่ไหม แต่ดันมาโป๊ะแตกที่คุณแม่ดันมารู้เสียก่อน ไม่งั้นเธอคงปล่อยให้ฉันกลายเป็นพ่อของเด็กในท้องเธอ”
“หึ! สวมเขา ทำให้คุณกลายมาเป็นพ่อของลูกฉัน หึ!”
“บอกเลยว่าฉันไม่รับผิดชอบลูกในท้องเธอแน่นอน ไปถามหาจากพ่อมันซะ ไอ้กวินใช่ไหม ดีเลยฉันจะได้โทรเรียกมันมาคุยกันให้รู้เรื่องคืนนี้ไปเลย”
“หยุด!กวินไม่ใช่พ่อของลูกในท้องฉัน แต่เป็นไอ้คนเลวที่มันไข่แล้วแต่ดันโง่ไม่รู้ตัว”
“ออกไปจากห้องฉันเดี๋ยวนี้”
“ไม่รู้แม้กระทั่งพ่อของเด็ก คงสำส่อนน่าดู”
“เอาไปซะอิสระที่คุณอยากได้นักหนา ฉันยอมหย่าให้คุณแล้ว”
______________________________
นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นตามจินตนาการของตัวเอง ทั้งเนื้อเรื่องทั้งตัวละคร บุคคลในภาพเป็นเพียงอิมเมจตัวละครเท่านั้น ห้ามคัดลอกหรือดัดแปลงใดๆทั้งสิ้น พบเจอมีปรับสาหัส
Guest
