เธอยอมเป็นไม้กันหมาเพื่อหวังได้เขาเป็นลูกค้าประกันชีวิต
แต่สุดท้ายกลับได้เขาเป็น...ผัว
------------
“ฉันจะสรุปอีกรอบคร่าวๆนะคะ ทุนประกันหนึ่งร้อยล้านบาท จ่ายเบี้ยประกันปีละสี่ล้านห้าแสนบาท รับรองว่าการลงทุนครั้งนี้ คุณจะได้รับความคุ้มครองที่คุ้มค่า ทางเราจะดูแลคุณอย่างดีทั้งในเรื่องเจ็บไข้ได้ป่วยและอุบัติเหตุ หากวันไหนไม่สบายสามารถโทรหาฉัน ฉันจะมาแบกคุณไปส่งโรงพยาบาลเองค่ะ”
“ผมชอบตรงข้อสุดท้าย พูดแล้วนะว่าคุณจะมาแบก”
“แน่นอนค่ะ”
เธอเชิดหน้าสู้กลับ แบกก็แบกสิ แบกไม่ไหวก็ลากไปบนพื้นถนนแค่นั้นเอง
“สรุปว่าตกลงนะคะ”
“ครับ”
ปากอิ่มระบายยิ้มในรอบแรกของวัน ถึงแม้การได้ลูกค้าครั้งนี้จะไม่โปร่งใสเสียเท่าไหร่ แถมยังเป็นผู้ชายที่เธอตราหน้าว่าไม่นิสัยไม่ดี แต่ก็ทดแทนเรื่องแย่ๆที่พบเจอมาเมื่อชั่วโมงก่อนได้เพราะอะไรน่ะเหรอ..ค่าตอบแทนไง
“ถ้าอย่างนั้นคุณสามารถระบุผู้รับผลประโยชน์มาได้เลยนะคะ”
ฬีรดาดูอารมณ์ดีมากขึ้น เธอยิ้มให้เขาและหยิบไอแพดมาเตรียมจดข้อมูล
“นางสาวฬีรดา พิทักษ์สกุล”
“หืม?” เดี๋ยวนะ นั่นมัน...
“ชื่อของคุณ”
ปลายนิ้วเรียวเกี่ยวกวัดปอยผมที่ตกลู่บังข้างแก้มนวลขึ้นไปทัดใบหู ในขณะที่ฬีรดากำลังเบิกตาโตตกใจที่ได้ยินชื่อของตนเอง เธอลืมปัดป้อง หัวสมองเธอช็อตไปเลยต่างหาก นี่เขาจะมาไม้ไหนอีก
“คุณภูดิษ!”
“ผมอยากทำสักสองฉบับ ให้คุณหนึ่งฉบับ”
ดวงตาคมหลุบมองหน้าท้องที่ถูกปกคลุมด้วยเสื้อเชิ้ตสีขาว ก่อนจะช้อนสายตาขึ้นมองคนสวย
“อีกฉบับให้ลูกของผม ซึ่งอาจอยู่ในท้องของคุณ”
-----------
นิยายฟีลกู้ด น่ารักตามสไตล์ลมพัดนะคะ เน้นความรักพระนาง
Guest
