รักเราไม่เท่ากัน (อ่านฟรีก่อนติดเหรียญ)

ใครเป็นคนบอกว่าการแต่งงานคือตอนจบ

มันคือ 'จุดเริ่มต้น’ต่างหาก

ชีวิตคู่ไม่ได้สวยงามเหมือนรักวัยใส 

แต่เปรียบเสมือนบททดสอบแห่งความอดทน การปรับตัว และการซื่อสัตย์ 

แต่หากชีวิตคู่นั้นไม่ใช่แค่เพียงความรักเพียงเท่านั้น 

แต่มันคือการให้อภัย การเมตตา การให้เกียรติ การเข้าใจ ทำอย่างไหร่ที่จะทำให้ทีมของเราผ่านพ้นมันไปได้ด้วยกัน

มือที่จับกันวันนี้จะไม่มีวันปล่อย

“จริงๆแล้วพี่รักแต่ตัวเอง"

พัทธนันท์พูดพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาเป็นสาย

"ใครบ้างไม่รักตัวเอง ถามหน่อยเถอะ"

เขาตอบกลับคนตรงหน้าอย่างหัวเสีย แต่ชะงักเล็กน้อยเมื่อเห็นใบหน้าเธอที่อาบไปด้วยน้ำตา แน่นอนน้ำตาเธอส่งผลต่อความรู้สึกเขา ข้างในใจปวดหนึบเมื่อน้ำใสที่ไหลผ่านแก้ม

"เออ! ใครบ้างจจะไม่รักตัวเอง พร้อมก็รักตัวเองแต่ดันมันน้อยกว่าที่มันรักพี่ไง"

เธอยกขึ้นมาปาดน้ำตาลวกๆ แต่เหมือนยิ่งปัดมันก็ยิ่งไหลมากกว่าเดิม กับสรรพนามแทนตัวเองที่แปลกไป มันฟังไม่ค่อยเข้าหู

"พร้อมพูดดีๆ อย่าชวนทะเลาะกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง" กันตรวีเตือนด้วยน้ำเสียงนิ่งแต่แฝงไปด้วยความดุ ถ้าเป็นช่วงเวลาเป็นปกติเธอคงเกรง แต่ตอนนี้ไม่เป็นเช่นนั้น ในใจเธอก็เดือดเหมือนกัน

"พี่พูดดีกับคนอื่นได้ หัวเราะยิ้มแย้มกับเพื่อนพี่ได้ หรือแม้กระทั่งเจ้าของรถคนนั้น แต่กับพร้อมพี่ไม่เคยเลย"

"จะบอกว่าพี่ไม่เคยมีความดีเลยว่างั้น" เขาย้อน ยอมรับว่าในใจเขาเริ่มร้อน

"ความดีกับความชั่ว มันคนละส่วนหักล้างกันไม่ได้"

"เอาแบบนี้ใช่ไหมพร้อม สามีเธอมันชั่วมากเลยใช่ไหม!" เขาตวาด

กันตรวีเข้าประชิดเธอ มือหนากำรอบข้อมือบางออกแรงบีบจนอีกฝ่ายเบ้หน้า แต่ฝืนตัวเอง

"เห็นแก่ตัว"

ตาคมเบิกกว้างกับคำพูดของคนตรงหน้า มือหนาออกแรงมือ แต่คราวนี้พัทธนันท์ร้องเสียงหลงสะบัดข้อมือออกจากการจับกุม

"พร้อมเจ็บนะพี่กันต์!"

"หึ เห็นแก่ตัวเหรอวะ อย่าพูดคำนี้ให้ได้ยินอีกนะ" กันตรวีใช้ลิ้นดุนแก้มอย่างหัวเสีย หันหลังยกมือเท้าสะเอว จากที่มันเริ่มร้อนทว่าตอนนี้มันกำลังเดือด พร้อมระเบิดออกมาเพราะคำพูดของเธอ

"ใช่!"

"..." นับหนึ่งถึงร้อยในใจ อย่าพูดคำนั้นให้ได้ยินอีก แต่พัทธนันท์ที่เก็บความน้อยใจเขามาตลอด เธอเลือกที่จะพูด นั้นทำให้เส้นความอดทนเขาขาดสะบั้น

"พี่มันเห็นแก่ตัว!"

-

กันต์ กันตรวี

พร้อม ภัทธนันท์

#พร้อมกันต์

**อัพตอนใหม่ทุกวัน**

​

นิยายมีการตรวจเช็คคำผิด1รอบก่อนลงระบบ

อาจจะมีคำผิดหลงเหลืออยู่ มีการมีจัดรูปแบบที่ยังไม่เหมาะสม

ขออภัยไว้ตรงนี้ด้วยนะคะ กำลังทยอยรีไรท์ใหม่ค่ะ