สองพี่น้องตระกูลพิสุทธนกุล สูญเสียพ่อแม่และครอบครัวล้มละลายภายในชั่วข้ามคืน พวกเขากลายเป็นเด็กกำพร้ามีเพียงสถานสงเคราะห์ที่ยอมรับอุปการะพวกเขาพร้อมกันโดยไม่ต้องแยกกันไปอยู่คนละที่ นับจากวันนี้ชีวิตของน้องชายวัยเก้าขวบก็มีเพียงพี่ชายคนเดียวคอยดูแล จนถึงวันที่มีครอบครัวใจดีของอิงคณัฐมาขออุปการะน้องชาย กว่าคนเป็นพี่จะยอมปล่อยมือให้น้องได้เจอโอกาสที่ดีเขาต้องตัดสินใจอย่างหนัก แต่แล้วโชคชะตากลับทำร้ายให้เขาเจ็บเจียนตายอีกครั้ง เมื่อน้องชายเสียชีวิตในบ้านหลังนั้น
“ไม่นะครับ อย่าทำคุณแม่” เสียงแหบแห้งของอิงคณัฐร้องห้ามแทรกขึ้นมา
“คนที่ควรโดน...แล้วตายไปซะมันคือเธอ!อิงคณัฐ!!!”
“ควรโดนงั้นเหรอครับ ทำไมพี่เพียงใจคอโหดร้ายแบบนี้ มันไม่ควรจะมีใครต้องโดนไม่ใช่รึไง ไม่ว่าพร้อมหรืออิง”
“แต่น้องชายฉันโดน พร้อมทรมานจนตาย ด้วยน้ำมือพ่อแม่เธอ!”
“แล้วมันคือความผิดของอิงเหรอครับ อิงต้องรับผิดชอบมันงั้นเหรอ” น้ำตาไหลออกมาแทบมองหน้าคนที่เคยขอความรักจากเขาเคยบอกว่าต้องการที่จะรักเขา แต่นาทีนี้ตอนนี้พี่เพียงไม่ใช่คนคนนั้นสำหรับอิงอีกแล้ว