** นิยายเรื่องนี้เคยถูกตีพิมพ์รูปเล่มในชื่อ บำเรอแค้นอสูร นิยายเขียนโดย ปิ่นวารี**
เขา ‘เกลียด’ เธออย่างไม่เคยเกลียดใครมาก่อน เพราะเธอเป็นผู้หญิงที่น่ารังเกียจและไร้ยางอาย ผู้หญิงคนนี้ไม่เพียงแต่ยอมเป็นนางบำเรอให้ผู้ชายที่แก่คราวพ่อเท่านั้น แต่เธอยังคิดจะฮุบเงินและสมบัติทั้งหมดของพ่อเขาไปด้วย
ความจริงเรื่องเงินไม่ใช่ปัญหาสำหรับเขา เขาไม่ได้ต้องการเงินมรดกแม้แต่บาทเดียว แต่การท้าทายของผู้หญิงคนนี้ต่างหากที่ทำให้ ‘ติณณภพ’ ตัดสินใจจะ ‘สั่งสอน’ ให้เธอรู้ว่าไม่ควรเล่นกับไฟ
ทุกอย่างเกิดขึ้นเพราะความบริสุทธิ์ใจและความเมตตา แต่สังคมกลับรุมประณามเธอและผู้มีพระคุณว่า ‘มักมาก’
ถูกยัดเหยียดตำแหน่ง ‘นางบำเรอ’ ให้ทั้งๆ ที่มันไม่เป็นความจริง แต่มันไร้ประโยชน์ที่จะอธิบาย
‘แพรพิไล’ ยอมให้สังคมตราหน้ายังไงก็ได้เพื่อตอบแทนผู้มีพระคุณ รวมทั้งการก้าวเข้าไปยืนเผชิญหน้ากับไฟแห่งความโกรธเกลียดของเขา ที่พร้อมจะเผาทำลายเธอ