“เราจบกันแค่นี้เถอะเจษฎ์ที่ผ่านมาธารคิดน้อยไปแต่ตอนนี้ธารรู้แล้วว่าธารต้องทำอะไร ธารอยู่กับเจษฎ์ไม่ได้ธารเป็นถึงลูกชายเจ้าของบริษัทอาหารแปรรูปที่ใหญ่ที่สุดในประเทศจะให้ไปอยู่กับชาวนาจนๆ ได้ยังไงและอีกอย่าง ธารอยากให้ลูกของธารมีพ่อที่เหมาะสมไม่ใช่คนที่มาจากบ้านนอกอย่างเจษฎ์”
“พูดจบหรือยัง”
“……”
“ถ้าจบแล้วก็ไปนั่งก่อนเจษฎ์จะไปทำอะไรให้กินแล้วเราไปฝากท้องที่โรงพยาบาลกัน”
------------------------------------
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาสำหรับผู้ที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป ลักษณะของเนื้อหามีฉากทำร้ายจิตใจและการกล่าวถึงการทำแท้งซึ่งไม่ควรฏิบัติตาม บรรยากาศของเนื้อเรื่องเป็นสิ่งที่ผู้เขียนจิตนาการขึ้นมาเองทั้งหมดควรใช้วิจารณญาณในการอ่านเป็นอย่างยิ่ง
แนะนำกันอีกสักนิด
-นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายที่ผู้ชายสามารถท้องได้(mpreg) หากใครที่ไม่คุ้นเคยก็สามารถเข้ามาลองอ่านได้แต่หากใครที่ไม่ชอบแนวนี้สามารถกดออกได้เลยผู้เขียนเข้าใจได้ไม่มีปัญหา
-เนื้อหามีการกล่าวถึงทั้งเรื่องในอดีตและปัจจุบันอาจสลับกันไปมาแต่ผู้เขียนก็พยายามทำให้เข้าใจได้ง่ายๆ แต่หากใครรู้สึกไม่เข้าใจหรือคิดว่าส่วนไหนควรปรับปรุงก็สามารถทักเข้ามาบอกกันได้เพราะผู้เขียนใส่ใจทุกคน
ขอบคุณนะจ๊ะจุ๊ฟๆ
------------------------------
หากผิดพลาดประการใดผู้เขียนก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย