พี่ก็ไม่ได้ชอบเธอนักหรอก

นิยายเสวๆ ภายใต้นามปากกา 

"เกลือมงคล" 

(ขี้เกียจสร้างแอคเพิ่มแล้ว เหน่ย) 

เขียนวอร์มมือเพราะมีปัญหากับอิพี่คิงส์จนนึกว่าตัวเองเขียนนิยายไม่ได้แน้ว 

ปรากฏยังเขียนได้ อยากจะบ้าตุย 

อ่านฟรีเพลินๆไปก่อนนะคะ ถือซะว่าคั่นเวลา 

เขาเป็น 

เพื่อนพี่ชาย 

เพื่อนบ้าน 

อริตัวร้าย 

และสุดท้าย 

ฮอตเนิร์ด 

. 

. 

[ลงฟรีจนจบ จบแล้วปิดตอนค่ะ] 

แซ่บซาบซ่าน ร้อนถึงใจ ปั่นกว่าใคร 

. 

. 

ตัวอย่าง 

“เด็กน้อย...” พระนายกระซิบ “...พี่ชายเองก็ไม่ได้ชอบเธอนักหรอกนะ” 

คัคนางค์รู้สึกได้ถึงก้อนบางอย่างแล่นขึ้นมาจุกอยู่ตรงคอ นัยน์ตาเธอประสานกับเขาผ่านกรอบแว่น ทว่าสมองกำลังปลอบตนเองให้สงบ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ทั้งคู่แสดงความเป็นปรปักษ์ต่อกันอย่างเปิดเผย และเธอรู้แก่ใจว่า เขาไม่ได้ชอบเธอไปมากกว่าที่เธอชอบเขา 

“งั้นเก็บความหวังดีไว้ในกางเกงของคุณเถอะค่ะ” ในที่สุดหญิงสาวก็ยิ้มออกมาอย่างเป็นธรรมชาติยิ่ง “คงมีหลายคนต้องการมันมากกว่าฉัน” 

พระนายขยับเข้ามาใกล้เธออีกนิด จนเธอได้กลิ่นน้ำหอมประจำตัวของเขา มันเป็นกลิ่นซาบซ่านของพริกไทย เครื่องหนัง และไม้รมควัน ถักทอเป็นโน้ตผสมกับกลิ่นแอลกอฮอล์ชั้นดีในลมหาย ให้ความรู้สึกร้อนปราดไปตามเนื้อผิว ส่งความหวามหวิวเข้าสู่จุดกึ่งกลางกาย 

หัวใจเธอเต้นผิดจังหวะ เลือดฉีดแรง 

ใบหน้าของเขานิ่งสงบ มือเอื้อมขึ้นมาแตะคางเธอ ดันเล็กน้อยไม่แรงไปกว่าการเกาคางแมว 

“ทำไมเด็กน้อยพูดกับพี่ชายไม่เพราะ” 

อะไรบางอย่างในท้องคัคนางค์บิดเกร็ง 

“ฉันก็แค่พูดความจริง” 

“ความจริงก็คือ...” นัยน์ตาเขาเป็นประกายลึกลับ “...พี่อาจไม่ได้หวังดีอย่างที่เธอคิด” 

คำเตือน 

เลิฟซีนค่อนข้างดิบ ไม่ได้บรรจงเขียน 

(คอนเซปต์ก็คือ เขียนอะไรก็ได้ที่ไม่ต้องคิด เขียนไปเล้ย) 

ถ้าไม่ถูกจริต ผ่านได้เลยค่ะ