ข้าสางผมที่ยุ่งเหยิงเล็กน้อยให้เข้าที่เข้าทาง ทันใดนั้นก็สบตาเข้ากับเจ้าปีศาจจิ้งจอกที่เงยหน้ามามองข้าได้สักพักและไม่มีท่าทีว่าจะเก็บสายตาของตัวเองกลับไปซักที
“เจ้าจะมองข้าอีกนานไหม” ข้าจ้องมันกลับ
แววตาของเจ้าปีศาจจิ้งจอกคมวาบขึ้นมาวูบหนึ่งแล้วหายไปอย่างรวดเร็ว มันเก็บสายตาของมันกลับไปพร้อมกับหันกลับไปนอนหมอบนิ่งๆ เช่นเดิมอีกครั้ง
ข้าหัวเราะหึในลำคออย่างขบขำเล็กน้อย พอจะคาดเดาออกขึ้นมาได้ว่าก่อนหน้านี้เหตุใดมันถึงได้มองมาเช่นนั้น คาดว่าคงจะเป็นเพราะก่อนหน้านี้มันคิดไม่ถึงว่าข้าจะเป็นสาวน้อยคนงามผู้หนึ่งเช่นนี้ พอเห็นข้าถอดหมวกปลดผมกลับมาเป็นแม่นางผู้หนึ่งแล้วจึงได้มองเอาๆ เช่นนี้
“มิใช่ว่าตกหลุมรักข้าเข้าให้แล้วนะเจ้าปีศาจ”
.....
เจอกันครั้งแรก นางคิดว่าเขาเป็นปีศาจจิ้งจอก แต่เมื่อได้พบอีกครั้ง เขากลับกลายเป็นองค์ชายสามแห่งชิงชิว
ถงซินจะทำเช่นไรเมื่อนางได้กลายเป็นเป้าหมายขององค์ชายสามผู้นี้ไปแล้ว