คนอื่นอาจจะเข้าใจว่าแททริเซียคือ 'เด็กเลี้ยง' ในสังกัดของเขา
แต่สำหรับณพลแล้ว เธอเป็น 'เด็กเลี้ยง' ในรูปแบบที่แตกต่างออกไป
หญิงสาวไม่เหมือนใคร และไม่มีใครกล้าเหมือนเลยจริงๆ
....................
"แพทมีปัญหาเรื่องเงิน" นักแสดงสาวบอกกับประธานบริษัทเสียงสั่น ถุงผ้าที่คล้องแขนกับเสื้อยืดกางเกงยีนปอนๆ แตกต่างจากคุณหนูผู้เฉิดฉายบนหน้าจอทำให้เขาไม่อยากจะซักถามรายละเอียด เพราะทุกอย่างตรงหน้าบอกชัดแล้ว
"ถ้าพี่ช่วย แพทจะยอมทุกอย่าง!"
"แน่ใจ?"
"แน่สิคะ"
"ดี..." เขาลุกขึ้นยืนเต็มความสูง "ถ้าอย่างนั้นก็ตามพี่มา"
................
ณพลถอนจูบแล้วขยับถอยออกมาจัดการกับเสื้อเชิ้ตสีขาว ภาพที่เขาปลดกระดุมทีละเม็ด แล้วค่อยๆ แหวกสาปเสื้อให้เห็นแผงอกขาวๆ ข้างในทำให้คนที่นอนพิงหัวเตียงอยู่ใจสั่นรัวๆ
หญิงสาวเหมือนจะหายใจติดขัด ดวงตากลมโตผสานสายตากับคนที่ลดสายตามามองเธอเหมือนกัน
"อยากเปลี่ยนใจเหรอครับ"
"มะ... ไม่ค่ะ" กว่าเธอจะมาถึงจุดนี้ได้มันยากเย็นจนคำว่าเปลี่ยนใจไม่มีในสมอง เพียงแต่เธอยังไม่อาจคุ้นชินกับเขาเลยค่อนข้างเก็บความตระหนกนี้ไว้ไม่มิด
"ดีแล้วครับที่ไม่เปลี่ยนใจ เพราะถึงจะเปลี่ยนพี่ก็ไม่อนุญาต!"
เขาว่าแล้วก็โยนเสื้อเชิ้ตทิ้งลงข้างเตียง จากนั้นมือหนาก็ย้ายมาปลดเข็ดขัดแล้วรูดมันออก
การที่ได้เห็นท่านประธานคนโปรดในมุมที่ไม่เคยเห็นมาก่อนทำให้เธอกล้าที่จะสู้กับความหวามไหวระรอกใหญ่ถาโถม เธอพยายามปลอบใจที่สั่นไหวด้วยประโยคที่เพื่อนมักจะคอยเชียร์ ตอนนี้ไม่มีเพื่อนมาคอยบอก เธอเลยต้องบอกตัวเอง...
สู้เขาสิวะอีหญิง!