หอบลูกหนีสามีเจ้าพ่อ
......
เตชินท์ & เอื้องผึ้ง
หลังจากหนีออกจากอ้อมอกไอ้เจ้าพ่อเฮงซวยนั่นพร้อมลูกในท้องที่เก็บเป็นความลับได้เพียงสามปี คิดว่าคนแบบนั้นจะไม่สนใจคนต้อยต่ำแบบเขา แต่ทว่าเขาคิดผิดเพราะในตอนนี้อีกฝ่ายดันมายืนขวางหน้าประตูห้องพร้อมใบหน้าที่เหี้ยมเกรียมแสนเจ้าเล่ห์เหมือนอย่างเคย
"หาเจอสักที คุณเมีย"
....
"หน้าโหลแบบมึง ถ้าได้กูเป็นพ่อหล่อไปแล้วไอ้หนู"
"...."
"แต่ตอนนี้มึงคงหล่อไม่ทันแล้ว ไปบอกแม่มึงให้ท้องลูกกูสักคนจะได้รู้ว่าเทพบุตรสร้างมันเป็นยังไง"
คนที่ยืนมองอยู่ทางด้านหลังได้แต่เข่นเขี้ยว ไอ้คนที่ยืนว่าเด็กหน้าโหลก็ถอดแบบจากมันมาทุกกระเบียดนิ้ว ทว่าคนพูดมันดันโง่บรมนี่สิ
คุยกับนักเขียน
ชะแวบบ แงงง มาเปิดนิยายเรื่องใหม่อีกแล้วนะคะ คิดถึงนักอ่านและการนอนอ่านเม้นมากฮืออ นิยายครั้งนี้จะมาเป็นเซ็ตพร้อมนักเขียนอีกสามท่าน กับพระเอก4ตัว และพี่น้องอีก4คน ส่วนพระเอกของเราจะเป็นไอ้ปากแจ๋วขี้อิจฉา หวังว่าทุกคนจะชอบและอ่านไปถึงตอนจบนะคะ ขอบคุณทุกคนมาก ๆ ที่ตามมาอ่านหรือนักอ่านใหม่ที่เพิ่งเข้ามา ออยจะเขียนเรื่องนี้ออกมาให้ดีที่สุดค่ะ ขอบคุณค่ะ!!
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของผู้แต่ง มีการกระทำของตัวละครหรือคำพูดที่ไม่เหมาะสม และไม่สมควรเลียนแบบ สถานที่ เวลา ฉากNc ปากอย่างแต่ใจอย่างผู้คนบางส่วนอาจไม่มีอยู่จริง เป็นเพียงการสมมุติขึ้นมาเท่านั้น พระเอกเรื่องนี้ค่อนข้างดิบ เถื่อน นิสัยเสีย พูดจากวนส้นตีน วอร์มแป้นพิมพ์เตรียมด่ามันได้เลย แต่หากอ่านแล้วขัดใจ ไม่ชอบรบกวนกดออกไม่คอมเมนต์บั่นทอนนักเขียนนะคะ