ของเล่นไร้ค่า

อิงดาว' ยอมย้ายมาอยู่กับ 'ชาลากร' หลังตกอับ 

เธอกลายเป็นตุ๊กตาให้เขาแก้แค้นเล่นจนหนำใจ ก่อนถูกเขี่ยทิ้งอย่างไม่ไยดี 

แต่อย่างน้อยความโง่เง่าในครั้งนี้ ก็มาพร้อมกับ 'ของขวัญ' ที่ทำให้เธอมีแรงต่อสู้เพื่อจะมีลมหายใจต่อไป  

************ 

“พ่อไฟ นั่นพ่อไฟใช่ไหมค้า”  

“อย่าเรียกลูก น้องฟ้าอย่าเรียกเขา!” คนเป็นแม่รีบบอกลูกเสียงสั่นเครือ มือบางเอื้อมปิดปากแล้วจูงมืิอน้องอิงฟ้าไปอีกทาง ในวินาทีหนึ่งที่เธอสบตาเขา แววตานั้นทำให้หัวใจเธอสั่นสะท้าน พร้อมบอกตัวเองว่าทุกอย่างมันจบแล้ว เธอไม่ควรให้โอกาสกับผู้ชายคนนี้อีก 

“หนูคิดถึงพ่อไฟ ทำไมพ่อไฟไม่มาหาหนู” หนูน้อยเอ่ยเสียงเครือ น้ำตาเล็ดตรงหางตาอย่างน่าสงสาร ขณะมองภาพชาลากรเดินควงคู่กับหญิงสาวที่เธอหันมาส่งยิ้มเยาะ หลังชาลากรหันกลับไปแล้ว 

เสียงของลูกกรีดเข้าไปกลางหัวใจจนเกิดบาดแผลฉกรรจ์ เธอเอื้อมนิ้วเรียวไล้ซับน้ำตาให้ เด็กน้อยแม้อยู่ในวัยช่างจดจำ แต่ก็ลืมง่ายมากเช่นกัน เธอจะต้องทำให้ลูกลืมเขาให้หมดหัวใจ 

“ไม่ลูก เราเจอเขาไม่ได้อีกแล้ว”