“คุณอากลับดึกจังค่ะ ไปไหนมาคะ” เสียงหวานดังขึ้น ก่อนเจ้าตัวเยื้องกายลงมาจากที่พักบันได คนถูกถามถึงกับพูดไม่ออก ยืนนิ่งเป็นหุ่น มองคนถามด้วยใจสั่นระรัว พยายามบังคับสายตาไม่ให้มองลูกเลี้ยงในชุดซีทรูสีดำเซ็กซี่ เห็นทรวงอกงดงาม ส่วนท่อนล่างยามเธอก้าวเท้าเดิน ชายกระโปรงพลิ้วไหว เผยให้เห็นแพนตี้ตัวจิ๋วรำไร แต่ยากถอนสายตาได้ เพราะนัยน์ตาเจ้ากรรมกลับทรยศความคิด มองเธอไม่วางตา “ว่าไงคะ ไปไหนมาเอ่ย”
ไม่ใช่ว่าวรรณฤดีไม่ใจสั่น มันสั่นหนักมาก ยิ่งเห็นสายตาภาสกรยิ่งทำให้หัวใจสาวแทบกระดอนกระเด็นออกมาจากผิวเนื้อ ดวงตาเขาฉ่ำมาก พราวระยับมีเสน่ห์เหลือร้าย คล้ายมีประกายไฟลุกลามอยู่ในนั้นด้วย เห็นแล้วร่างกายร้อนวูบวาบขึ้นมาทันใด
“เอื้อยยังไม่นอนอีกเหรอ” ภาสกรมองหน้าลูกเลี้ยง ไม่หลุบมองต่ำกว่าลำคอระหง เพราะเกรงว่าจะยับยั้งชั่งอารมณ์ตัวเองไม่ได้
“ยังค่ะ เอื้อยรอคุณอาค่ะ” วรรณฤดีตอบ ก้าวเท้าเข้าใกล้ร่างสูงใหญ่สองก้าว ส่งผลให้ระยะห่างตอนนี้แค่หนึ่งศอก “ทำไมกลับดึกจังคะคุณอา”
สาวสวยทำตามแผน ขยับตัวเข้าใกล้มากขึ้น เกาะแขนเขาไว้ ช้อนตามองภาสกร นัยน์ตาเธอคล้ายน้ำผึ้ง หวานหยด ร้ายไปกว่านั้นคือ ทรวงอกนุ่มๆ แนบกับท่อนแขนเขา อุณหภูมิในร่างหนาร้อนขึ้นทุกขณะ อยากดึงแขนออกห่างร่างงาม ทว่าร่างกายค้านอีกครั้ง
Guest
