โอเมก้าน้อยยอมหนีขึ้นเรือของอัลฟ่าหนุ่มโสดที่อายุห่างกันร่วมสิบปี
จากบ้านมาไกลเพราะหลงรักเขาตั้งแต่แรกพบ
ไอยเรศ หลงรัก พ่อเลี้ยงราม
เขาฝ่าฟันอะไรหลายอย่างเพื่อให้ได้เคียงข้างอีกคนทว่าความสุขอยู่ได้ไม่นาน เพราะอยู่ดีๆ อัลฟ่าก็เอาแต่ไล่กันไป
แล้วคนที่มันไม่มีที่ให้ไปแบบไอ จะทำอะไรได้นอกจากทน
"ไอจะทำให้คุณรักไอให้ได้"
"แต่ฉันต้องหมั้น อย่าหน้าด้านไอยเรศ ฉันเบื่อคนดื้อแบบเธอเต็มทน"
“เธอคงไม่คิดว่าฉันจะเลี้ยงเธอเพื่อขึ้นมาเป็นเมียหรอกนะ อย่าลืมสิ่งที่เธอทำสิไอยเรศ”
“ไอไม่เคยมีอะไรกับคนอื่นนอกจากคุณ”
“อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ ฉันไม่ได้โง่ และที่เธอยังได้อยู่ตรงนี้เพราะความต้องการของฉันที่ยากจะหาคนแทนได้ ฉันไม่ลืมหรอกนะว่าเธอน่าขยะแขยงแค่ไหน ออกไปได้แล้ว”
“..”
"ถ้าเมื่อไหร่ที่ดอกไม้ในสวนนี้แห้งเหี่ยวและตายหมด ไอจะไปจากคุณรามเอง เพราะถึงวันนั้น ดอกไอยเรศก็คงเหี่ยวตายเหมือนกัน"
Guest
