สวัสดีค่ะ ลูกคนเล็ก มีนิยายที่เขียนจบแล้วมาให้อ่านกันนะ
- จะลงให้อ่านฟรี มีติดเหรียญ และอีบุ๊คค่ะ
- เบื้องต้นจะลงวันละตอน อาจจะมากกว่านั้นหากเนื้อหาพร้อม
-เนื้อหาเขียนจบแล้ว กำลังรีไรท์และแก้ไขคำผิด
-ถ้าชอบรบกวนกดไลค์ กดติดตาม หรือคำเมนต์แนะนำพูดคุยกันได้นะคะ
คำโปรย
“อยากได้อะไรทำไมไม่บอก เรามีให้เธอเหมือนมันทุกอย่าง”
จบคำพูดเสียงดังนั้นน้ำตาเม็ดใหญ่ก็ไหลจากหางตา เมื่อกันติชาเงยหน้าต่อตากับคนที่กำลังกอดรัดตัวเอง
“เราไม่ได้อย่าได้เงินแก”
“หมายความว่าที่ไปกับมัน…เพราะความพอใจงั้นเหรอ”
“มันเรื่องส่วนตัวของเรานะแม็ก”
“แม่งก็พูดแบบนี้ตลอด เป็นกูที่ดิ้นพล่านบ้าอยู่คนเดียว”
“ ” มิติเมินอาการเก็บกลั้นเสียงสะอื้นของคนตัวเล็กตรงหน้าปากอิ่มเม้มแน่น ไม่อยากมองคนที่ทำคนอื่นร้อนใจคิดว่าเป็ฯแบบนี้แล้วเรื่องก็จะจบลงที่เขาใจอ่อนให้ทุกครั้งเหรอ
“จะเอายังไงวะ!!”
“เลิกกันไหม แบบที่ไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกันอีกเลย”
พูดง่ายดีนี่! แล้วความรู้สึกของเขาล่ะ เป็นห่วงเรื่องเธอไม่สบาย กังวนแทบตายว่าจะเกิดเรื่องอะไรไหมที่แม่เขามาหาเธอถึงบริษัท แล้วสับสนแค่ไหนที่ตลอดเวลาคบกันไม่เคยได้รับรู้เรื่องราวส่วนตัวหรือครอบครัวของเธอเลย ทุกอย่างปนเปกันหมดจนกลายเป็นความคุกรุ่นในใจที่เธอไม่รับสายเขาแต่กลับนั่งรถมากับคนอื่น แล้วก็เป็นเขาที่วิ่งวุ่นเป็นหมาบ้าอยู่คนเดียว น่าสมเพชฉิบหาย
‘หึ เลิกทั้ง ๆ ที่แม่งไม่เคยได้เป็นอะไรกัน’
Guest
