กรงรักอัคนี

อัคนีก็เปรียบดังไก่ได้พลอย วานรได้แก้ว เมื่อสุดท้ายแล้วคนที่หยิ่งทระนง บ้าอำนาจและคิดว่าพราวฟ้าไม่มีหนทางที่จะไป เป็นตัวขัดดอกที่น่าชิงชัง เป็นดังตัวแทนของผู้หญิงที่ชายหนุ่มหลงรักจนหมดใจ แต่ไม่อาจได้ครอบครอง...ไม่ได้ครอบครองเธอคนนั้นเพราะต้นเหตุคือพ่อของผู้หญิงคนนี้และใช่...หญิงสาวที่อัคนีหลงรักคือแม่ของพราวฟ้า...พี่สาวข้างบ้านที่อัคนีหลงรักตั้งแต่ยังเป็นหนุ่มน้อยทว่า 'เดชา' กลับได้เธอ...ดุจเดือน ไปครอง

อัคนีในวันวานไม่อาจเทียบเดชาที่จบนอกและเป็นลูกเศรษฐีที่พ่วงคำว่าไฮโซต่อท้ายแต่แล้วคนจับจดอย่างเดชาเมื่อสิ้นบุญพ่อแม่ ก็กลายเป็นนักพนันตัวยง ผีพนันโง่ ๆ รายหนึ่งที่หอบเงินหอบทองมาให้กับเขาที่คาสิโนจนกระทั่ง...

"คุณเดชา เมื่อไหร่จะเอาเงินมาคืนให้ผม นับรวม ๆ กันก็สามสิบล้านแล้วนะครับ"

ชายหนุ่มร่างสูงในชุดสูทดูเด่นสง่า เอ่ยขึ้นในขณะที่เดินเข้ามายังบ้านหลังงามของเดชา ทว่าภายในบ้านกลับโล่งเพราะไร้เฟอร์นิเจอร์ตกแต่ง อัคนีมองไปรอบ ๆ พลางนึกถึงตอนที่ดุจเดือนก้าวมาเป็นสะใภ้ในบ้านหลังนี้ ในตอนนั้นทุกอย่างดูอู้ฟู่สมฐานะเจ้าบ้าน และบ้านหลังนี้ที่เป็นจุดเริ่มต้นชีวิตที่ดุจเดือนคิดว่าสวยงาม แต่มันไม่ใช่แบบนั้นกว่าจะรู้ตัวว่าเดชานั้นดีแต่เปลือกนอก นิสัยเจ้าชู้ประตูดินไม่เคยจางหายแม้กระทั่งมีลูกและภรรยาอยู่แล้ว เขาก็ยังมีเมียน้อยอีกหลายคน ในที่สุดดุจเดือนจึงได้ตัดสินใจลาโลกไปทั้ง ๆ ที่ลูกสาวเพิ่งได้เก้าขวบเท่านั้น

"ผมขอเวลาคุณต่ออีกหน่อยไม่ได้เหรอคุณอัคนี"

"ต่อ? ผมต่อเวลาให้คุณมาหลายครั้งแล้วนะ ครั้งนี้คงจะไม่ได้ คุณต้องหาเงินมาใช้หนี้ผมเท่านั้นคุณเดชา"

เดชามองอีกฝ่ายอย่างอกสั่นขวัญแขวน ก่อนที่สายตาของเขาจะไปสะดุดกับรูปสาวน้อยที่ส่งยิ้มสดใส ชายผู้หลงมัวเมาในการพนันไม่รอช้า รีบก้าวยาว ๆ ไปหยิบกรอบรูปนั้นมาและเอ่ยขึ้น

"ถ้าผมจะเอาลูกสาวไปรับใช้คุณจนกว่าผมจะหาเงินนั้นมาใช้หนี้คุณได้ คุณจะรับไหมครับ?"

"หึ!"

รอยยิ้มหยันปรากฎบนใบหน้าหล่อก่อนที่อัคนีจะเอ่ย ออกมาอย่างเย็นชา

"ลูกสาวคุณวิเศษมาจากไหนเหรอถึงได้กล้าเอามาขัดดอกกับหนี้สามสิบล้านบาทน่ะคุณเดชา"

เมื่อได้ยินคำปฏิเสธแบบกลาย ๆ จากคนตรงหน้า เดชาก็ได้แต่คอตก ก่อนจะตั้งท่าจะนำกรอบรูปไปวางไว้ทีเดิม

"เดี๋ยว!"

เสียงเรียกจากด้านหลัง ทำให้เดชาหยุดชะงักก่อนจะหันกลับมา

"เอามาให้ผมดูหน่อย"

อัคนีพูดก่อนที่อีกฝ่ายจะยื่นกรอบรูปมาให้เขา ในคราแรกชายหนุ่มกะจะหยิบมาดูและพูดตอกย้ำความเห็นแก่ตัวของเดชา ทว่าเมื่อเห็นหน้าลูกสาวของเดชา เขาก็ต้องชะงัก

อัคนีนิ่งไปครู่หนึ่งเมื่อเห็นรูปของพราวฟ้า ไม่นานรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ก็ผุดขึ้นมาก่อนจะเอ่ยขึ้น

"คิด ๆ ดูแล้วข้อเสนอของคุณก็น่าสนใจดี เอาเป็นว่าผมรับ 'ของขัดดอก' ไปเล่นจนกว่าคุณจะหาเงินมาคืนผมได้ก็แล้วกัน หึหึ"