นางผู้ถูกหักหลังจนตายตาไม่หลับ กลับมาเข้าร่างของ ‘เป่าเปา’ เด็กหญิงตัวน้อยผู้เป็นที่รักของครอบครัว ด้วยความทรงจำที่ว่างเปล่าแต่กลับมีทักษะที่เคยเรียนรู้ติดตัวมาด้วย นางจะเป็นอย่างไรต่อไป...

"น้องเล็กรักข้าที่สุด เพราะนางพูดกับข้าเป็นคนแรก"

"ใช่ที่ไหน นางพูดกับท่านแม่คนแรกต่างหาก น้องเล็กต้องรักข้าที่สุดเพราะนางตักข้าวให้ข้าเป็นคนแรก"

"หยุดเถียงกันได้แล้ว นางต้องรักพ่ออย่างข้ามากที่สุดถึงจะถูก!!"

ทั้งสามที่กำลังเถียงกันจนหน้าดำหน้าแดง ก่อนจะหันไปทางเด็กหญิงตัวน้อยแล้วถามเป็นเสียงเดียวกันว่า

"เป่าเปา ตกลงว่าเจ้ารักใครมากที่สุด"

เด็กหญิงตัวน้อยได้แต่มองไปทางสามพ่อลูกด้วยสีหน้างุนงง ก่อนจะตอบขึ้นว่า

"หนิวหนิวน่ารักที่สุดเจ้าค่ะ"

"..."

สามพ่อลูกผู้พ่ายแพ้ให้แก่สุนัข รีบวิ่งออกไปตามหาเจ้าหนิวหนิวตัวต้นเหตุ อย่าให้ข้าเจอเจ้าหนิวหนิวนะ ข้าจะจับโกนขนให้หมดเลยคอยดู ทั้งสามคิดตรงกันโดยไม่ได้นัดหมาย ในขณะที่เจ้าหนิวหนิวกำลังแอบนอนกลางวันอยู่ใต้เก้าอี้ที่พวกเขานั่งคุยกันอย่างมีความสุข...

 

พูดคุยกันก่อน 

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน เพื่อความสนุกสนานเท่านั้นนะคะ ไม่ได้อ้างอิงประวัติศาสตร์หรือบุคคลใดๆ ทั้งสิ้น

เรื่องนี้จะมีการติดเหรียญในบางตอนนะคะ เช่นเคยไรท์จะเปิดให้อ่านฟรีก่อนช่วงหนึ่งแล้วจะติดเหรียญ

ขอให้สนุกกับนิยายค่ะ

 

รายได้ส่วนหนึ่งที่ได้รับในทุกเดือน ไรท์จะแบ่งไปทำบุญกับมูลนิธิเด็กบ้านทานตะวัน ขออนุโมทนาสาธุกับทุกท่านด้วยค่ะ^^

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว