ร้าวราน(ติดเหรียญเฉพาะตอนพิเศษ)

“ช่วยคิดและตัดสินใจหน่อยสิ กูคิดว่าเรายังไม่พร้อมที่จะมีลูกในตอนนี้” เพียงไม่กี่ประโยคก็ทำผมน้ำตาไหลออกอย่างง่ายดาย

“หมายความว่ายังไง”

“กูก็รักมึงนะกัส ที่ทำงานหนักก็เพื่ออนาคตของเรา รอการงานดีขึ้นอีกนิดแล้วเราค่อยมีใหม่ได้มั้ย”

“เจษ” ผมผละร่างหนาออก มองใบหน้าของเขาเต็มดวงตา เจษฎามีน้ำตาทำผมเจ็บปวดไปหมด

“คิดดีแล้วเหรอเจษ” ผมถามเสียงสั่น รู้ดีว่าสิ่งที่อีกฝ่ายตัดสินใจคืออะไร

“เด็กคนนึงจะเติบโตได้ดีก็ต่อเมื่อเราพร้อมนะ กัสน่าจะรู้เรื่องนี้ดี กัสคงไม่อยากให้ลูกเกิดมาเป็นแบบกัสใช่มั้ย”

เป็นประโยคที่ทำให้ผมร้องไห้โฮออกอย่างไม่สะกดกลั้น รู้ดีว่าการใช้ชีวิตแบบพ่อแม่ไม่พร้อมมันเป็นอย่างไร ความยากลำบากของคนเราไม่เท่ากัน ผมเองก็ไม่อยากให้ลูกเป็นแบบนั้น

“กูเสียใจ เรื่องนี้ผิดที่กู กัสไม่ผิด ขอโทษที่ทำให้มันเป็นแบบนี้”