ตะวัน :
ผมว่าโลกใบนี้มันกลมเกินไป คุณว่างั้นไหม
สุดเขต :
โลกมันกลมจนอยากขอบคุณพระเจ้าผู้สร้างโลก
เมื่อโอเมก้าสู้ชีวิต แต่ชีวิตสู้กลับ ยิ่งหนียิ่งเจอ อะไรที่อยากอยู่ให้ห่างกลับยิ่งเข้าใกล้
แม่ที่เสียไปสั่งให้อยู่ไกลพี่แฝด แต่พี่แฝดดันเป็นหลานของประธานบริษัท
ประธานบริษัทดันเป็นคู่โชคชะตาที่เผอิญได้เสียกัน
แถม เด็กหลงในบริษัทดันเป็นลูกชายประธานไปอีก
โอ๊ยยยย มาขนาดนี้ก็เฉลยมาเถอะ ว่าต้องเจอกันน่ะพระเจ้า
ปมเฉลยไปหมดล่ะ มานั่งอ่านชีวิตตะวันเอาเพลินละกันนะคะ นักอ่านทั้งหลาย
สวัสดีค่ะทุกคน วันนี้มาเปิดเรื่องใหม่
เรื่องนี้แต่งจบแล้วนะคะ เพราะก่อนหน้านี้หมดไฟกับเรื่องเก่านิดหน่อย
เลยใช้เวลาช่วงนั้นไปแต่งเรื่องใหม่
อยากจะขอโทษคนที่รอเรื่องเก่าที่ยังไม่จบนะคะ จะกลับไปแต่งต่อให้จบแน่นอน
แต่พอดีมีเหตุการณ์บางอย่างทำให้หมดไฟ คิดว่าถ้าฝืนแต่งไปก็คงไม่ได้ดีเท่าไหร่ เลยอยากพักเพื่อเคลียร์ตัวเองก่อน
แต่ใดๆ ก็คือยังอยากเขียน เลยตัดสินใจเขียนเรื่องใหม่ไปเลย เผื่อสมองจะได้โล่งๆ บ้าง
*** Warming ***
เรื่องนี้เป็นแนว Omegaverse คือ ผู้ชายท้องได้ มีการกระทำที่ไม่สามารถทำในชีวิตจริงได้
เราได้อธิบายโลกของ Omegaverse ของเรื่องนี้ไว้ในบทแรกแล้ว ลองอ่านเพื่อนทำความเข้าใจดูนะคะ
แต่ที่แน่ๆ เรื่องนี้ไม่มีการข่มขืน การกระทำทารุณทางเพศ ใดๆ นะคะสบายใจได้
ย้ำ!!!!
ในโลกความจริง ผู้ชายท้องไม่ได้นะคะ ทุกคน ย้ำ!!! ไม่ได้เด็ดขาดนะคะ
*** คำเตือน ***
เหตุการณ์และตัวละครในเรื่องล้วนมาจากจินตนาการของผู้แต่งทั้งสิ้น
ไม่ได้จงใจพาดพิง อ้างอิง หรือทำให้เกิดความเสียหายแก่ผู้ใด
เนื้อหาบางส่วนมีการใช้ความรุนแรง คำหยาบ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
หากเนื้อหาทำให้ผู้อ่านไม่พึงใจ ขอความกรุณาช่วยกดปิดนะคะ
การคอมเมนท์ขอเป็นคอมเมนเพื่อให้กำลังใจ ติชมตัวผลงานด้วยถ้อยคำสุภาพ
ไม่ขอรับคอมเมนท์ที่ทำร้ายจิตใจกันนะคะ
และอาจจะมีการลบหากคอมเม้นนั้นส่งผลต่ออารมณืของคนหมู่มาก
หากมีข้อผิดพลาดประการใด นักเขียนก็ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
Guest
