คลั่งรัก

​​​​​​*****คำเตือน**** 

กรุณาอ่านก่อนตัดสินใจ 

***นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นจากจินตนาการ มีเนื้อหาบางส่วนที่ไม่เหมาะสม ด้านพฤติกรรม ความรุนแรง เพศ ภาษา ผู้อ่านที่อายุน้อยกว่า 18 ปี โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน**** 

สำหรับท่านใดที่ปรารถนาจะอ่านกันต่อไป ขอต้อนรับทุกท่านเข้าสู่เรื่องราวของเรา 'คลั่งรัก' 

โปรย... 

ละพอเดินมาเรื่อยๆ จนไปชนกับร่างของใครบางคนในงานที่ยังจงใจหน้าด้านอยู่ร่วมงานในช่วงกลางคืน และจงใจเดินมาตัดหน้ารอให้เธอชน 

ละพอเงยหน้าขึ้นมายกมือไหว้ แต่ก็ต้องชะงักเมื่อเห็นว่าคนๆ นั้นคือชิงพลบที่มีสีหน้าบึ้งตึงไม่รับแขก 

เห็นอย่างนั้นละพอจึงจงใจเดินเลี่ยงไป เธอเดินไปได้สองก้าวก็ถูกชิงพลบรั้งแขน ตรงนั้นเป็นมุมอับระหว่างทางเดินมีเสาคอยบังไว้ ร่างเล็กถูกดันแนบชิดติดกับผนัง โดยมีร่างสูงกักขังละพอเอาไว้กันเธอหนีไปได้ 

ละพอดิ้นขลุกขลักเธอมองเขาอย่างหวาดระแวง นัยน์ตาคมเฉียวตวัดมองอย่างดุๆ รวบข้อมือเล็กๆ ไว้แล้วดันไปติดกับผนัง 

เขาเลิกคิ้วยิ้มมุมปาก ท้าทายให้เธอร้องให้คนช่วย 

"พูดสิ เรียกคนมาช่วย ไม่งั้นจะถือว่าสมยอมนะ" 

ดวงตากลมมองชิงพลบ เธอดิ้นรนและนั้นทำให้ร่างกายเสียดสีกันอย่างไม่ตั้งใจเพราะเขาจงใจเบียดเข้ามาชิดมาก 

ชิงพลบรวมมือทั้งสองข้างไว้ด้วยมือข้างเดียว ส่วนมืออีกข้างก็จับคางไว้เเล้วเชยขึ้น เขาจ้องมองกลีบปากบางสีหวานที่ขบเม้นเมื่อเจอเรื่องเครียด ชิงพลบไม่รู้ทำไมแต่เขารู้สึกขวางหูขวางตาภาพความสนิสนมของละพอกับเด็กอ่อนนั้น 

พอรู้ตัวอีกที เขาก็รั้งร่างละพอมากักไว้เสียแล้ว 

เขาไล้นิ้วโป้งกับกลีบปากที่ชุ่มชื้นและนุ่มนิ่มมือ ละพอพยายามเบี่ยงหน้าหนี เธอเริ่มรู้สึกหวั่นๆ กับสายตาที่จ้องมองมา 

ดวงตาละพอเบิกโพลงเมื่อกลีบปากบางถูกครอบครองจากปากร้อนๆ ของชิงพลบ! 

เฮียพลบ 

หนูละพอ 

###ภาพอิมเมจประกอบการอ่านเพื่อสร้างอถรรรสเท่านั้น ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับตัวละครเนื้อหา  

***ไม่ใช่เรื่องใหม่ เคยลงแล้วที่ReadAwriteแล้ว มีอีบุ๊กด้วยนะคะ****