“ผมบอกว่าไม่ให้พี่จิกมือตัวเองไง”
“ฉะ…ฉันทำไม่ได้ ไม่นะ ฮึก! ออกไปนะ ฮึก”
“บีนี่!!!!”
“นะ…นายไม่เป็นแบบฉัน นายมะ..ไม่เข้าใจ!!”
บีนี่ที่มีอาการหวาดกลัวหนักเริ่มน้ำตาคลอยกมือขึ้นผิดหูตัวเองเมื่อเธอเจอเหตุการณ์ที่มันกระทบกับจิตใจอย่างรุนแรง
“บีนี่!! พอแล้ว ใจเย็นๆ”
เทย์ที่พยายามกอดรัดบีนี่เอาไว้ในอ้อมอกของตัวเองจนกระทั่งเธอเริ่มดิ้นน้อยลงและเหมือนเริ่มใจเย็น
“ใจเย็นๆ พี่ใจเย็นๆ”
“พี่ไม่ยะ…อยาก ฮึก ไม่อยากอยู่ทะ..ที่นี่”
“งั้นเรากลับกัน”
เทย์ ชายหนุ่มรุ่นน้องอายุน้อยกว่าหญิงสาวหลายปี เขาเป็นบาเทนเดอร์หนุ่มที่บาร์เหล้าแห่งหนึ่งซึ่งเจอกับหญิงสาวที่นั่น
“ทำไมพี่ทำแบบนี้!”
“………..”
“บีนี่!!!! บอกมา ว่ามันเพราะอะไร!”
เสียงเทย์ตะโกนในขณะที่บีนี่พยายามหันหลังเดอนออกไป เธอชะงักฝีเท้าและเริ่มบีบมือตัวเองอย่างกังวล
“ระ..เรื่องของเรา มันไม่ใช่ความรัก..ไม่ใช่เหรอ “
“ทำไมถึงพูดแบบนั้น?”
“นายดูสภาพพี่…แบบนี้เหรอคะ..คือผู้หญิงที่ทำให้นายรัก ผู้หญิงที่แม้แต่เรื่องของตัวเอง ยังจัดการไม่ได้ ดะ..ดูแลตัวเองก็ไม่ได้ พี่…มันก็แค่ผู้หญิงที่มีแค่เงิน ไม่มีอย่างอื่นดีเลย..”
“บีนี่!! ทำไมพี่ตัดสินแทนผม..ทำไมคิดแทนผม”
“ไม่ใช่แค่พี่หรอกที่คิด ใครๆก็คิด…”
“……..”
“เรา…เลิกเป็นแบบนี้เถอะ”
“ผมไม่เลิก!”
Guest
