!!ใจไม่ถึงอย่าอ่านนะคะ!!
Rating: 18+ (Not pwp)
Trigger Warnings: *อยู่ข้างล่างคำโปรย สำหรับผู้ที่ต้องการเลี่ยงสปอยล์*
อย่าลืมเกียมหมอนไว้ปาใส่หน้าหลัวชั่วกันด้วยนะคะ มารอดูคนร้องเอ๋งกัน ^__^
ไม่ว่าจะเป็นชื่อเสียฉาวโฉ่ หรือความแค้นที่ไม่ได้ก่อ ก็ล้วนแต่ต้องเป็น 'หลี่เมิ่ง' สตรีอาภัพแบกรับไว้ทั้งสิ้น
ฐานะภรรยาเอกเป็นเพียงแค่ตัวอักษรที่ตวัดขึ้นมาไม่กี่ตัว ในสายตาคมของ 'หลัวชางหยาง' นางต่ำตมเสียยิ่งกว่า ‘คณิกา’ ในหอโคมเขียว ไร้เกียรติยิ่งกว่า ‘หญิงบำเรอ’ สินสอดที่ทางสกุลหลัวต้องจ่าย เอาไปไถ่ตัวคณิกางามๆ สักคนมาใช้สอยเป็นการส่วนตัวยังคุ้มกว่านัก
คืนเข้าหอ หลังผ้าคลุมหน้าผืนงามถูกปลดออก หลี่เมิงพยายามรวบรวมความกล้าพูดกับบุรุษร่างยักษ์ด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
“หากข้าบอกว่าสตรีผู้นั้นไม่ใช่ข้า ท่านเชื่อหรือไม่?” ลึกๆ นางยังหวังว่าจะมีใครสักคนที่ตนสามารถเปิดปากอธิบายได้ หากแต่ความหวังก็สลายไปเมื่อได้ยินเขากล่าวเสียงหยัน
“น้ำคำของสตรีมากเล่ห์ที่เป็นลูกของเดรัจฉานมากเล่ห์ ยังมีอันใดเชื่อถือได้อีกหรือ?”
“นั่นสินะ” หลี่เมิ่งพึมพำ แม้ไม่อาจรู้แน่ชัดถึงเหตุการณ์นั้นแต่รู้ถึงกมลสันดานของบิดาดี นับแต่นี้คงทำได้เพียงก้มหน้ายอมรับชะตากรรมของตน
...
“เช่นนั้น...ข้าขอใช้ชีวิตของข้าชดใช้ทุกอย่างได้หรือไม่? ความเกลียดชัง ความแค้นของพวกท่าน ให้มันจบลงที่ข้าเถอะ”
“หากเจ้ามองว่าที่นี่คือขุมนรก เช่นนั้นพวกเราก็จงมอดไหม้ไปด้วยกัน” เสียงเข้มเอ่ยชิดใบหูเล็ก
Trigger Warning! BDSM / Violence
เรื่องนี้ไม่เหมาะสมสำหรับผู้ที่ไม่ชอบความรุนแรง ตัวละครอาจมีพฤติกรรมหรือการกระทำบางอย่างที่ไม่เหมาะสม ไร้เหตุผลไม่ควรลอกเลียนแบบในชีวิตจริง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ไม่สนับสนุนความรุนแรงทุกชนิดในชีวิตจริงค่ะ
ทางเรายังมีแนวคอเมดี้และตัวละครไทป์อ่อนโยนแบบไม่ต้องไปผ่านความสาหัสให้เลือกอีกมากมายในสังกัด little lazy cat แต่ถ้ายืนยันจะอ่านแล้วไม่ชอบใจ รบกวนไม่คอมเมนต์บั่นทอนจิตใจกันนะคะ เพราะทางเราได้เตือนไว้แล้ว T^T
เดี๋ยวอีบุ๊กถ้าอัปแล้วจะมาเปลี่ยนให้น้า ขอใส่แนวเดือดๆ เรื่องที่เคยเขียนไว้เผื่อสนใจอ่านกันพลางๆ
@สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พุทธศักราช 2558 ห้ามดัดแปลงบทความ คัดลอก หรือนำไปใช้บางส่วน เเละนำไปเผยแพร่ไม่ว่ากรณีใดๆ ทั้งสิ้น (รวมถึงการเช่า และการเปิดหาร E-Book นำไปอ่านไปทำนิยายเสียงลงยูทูบหรือแพลตฟอร์มอื่น)
โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากนักเขียน หากฝ่าฝืนมีโทษบัญญัติไว้สูงสุดตามกฎหมาย พระราชบัญญัติ 2537
หมายเหตุ: เรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องสมมติที่แต่งขึ้นมาตามจินตนาการของผู้เขียน >< ไม่มีการอ้างอิงเหตุการณ์หรือช่วงเวลาใดในประวัติศาสตร์จริงทั้งสิ้น