"อย่าทำตัวน่าสมเพชมากไปกว่านี้เลย ฉันไม่มีหัวใจเมตตาสงสารคนอย่างเธอหรอก"
"ผมไม่เคยหวังว่าจะให้คุณมาสงสาร ผมรู้ว่าคนอย่างคุณ....มันไม่เคยมีหัวใจ ไม่เคยมีความรู้สึก อันที่จริง...คุณไม่มีความเป็นมนุษย์ อยู่เลยด้วยซ้ำ"
เพียะ ฝ่ามือหยาบฟาดตบลงมาจนเต็มซีกแก้ม ใบหน้าสีม่วงคล้ำสะบัดคว่ำลงไปกระแทกกับขอบของโต๊ะอาหาร จาน ชาม ถ้วยซุปถูกมือเล็กกวาดปัดร่วงตกกระทบพื้นแตกกระจาย ผมเส้นบางถูกกระชากดึงใบหน้าช้ำให้ผงะหงายกลับมาก่อนจะถูกจับกดลงไปบนจานกระเบื้องใบใหญ่ แก้มซ้ายมีไข่ ดาว แฮม กับเศษขนมปังบดขยี้ปะปนไปกับเลือดซึ่งไหลซึมออกมาจากขอบปาก
"อย่าปากดี...จำใส่หัวของเธอเอาไว้ ที่ฉันยังไม่ฆ่าเธอให้ตายในตอนนี้ นั่นเป็นเพราะ...ฉันยังไม่หายแค้น"
"คุณมันไอ้คนเลว...."
พบกับ...เลว....เลว...นี้ 29 พ.ค 66
เลวพร้อมกัน