“หนูเอยเป็นเจ้านายผมก็จริง แต่ไม่ได้หมายความว่าจะมีสิทธิ์ล้ำเส้นเรื่องส่วนตัวของผม”
“ทำไมจะไม่มีสิทธิ์ล่ะคะ ก็เราสองคนเป็น...” ไม่ได้เป็นอะไรเลย ไม่เคยมีสักครั้งที่เขาขอเธอเป็นแฟนหรือคนรัก
“เป็นอะไรครับ”
..............................................
“อาคิดถึง”
“หึ คิดถึง ในฐานะอะไรล่ะคะ เด็กฝึกงาน เจ้านาย หรือคู่นอน”
หนูเอยXอาชาร์ล
หนูเอย สุคนธา (20ปี)
อาชาร์ล ชาร์ล แพตตินสัน (40ปี)
หนูเอยรู้จักคุณอามาตั้งแต่เด็กๆ เขาเป็น CEO โรงแรมของคุณพ่อคุณแม่เธอ และเป็นอาชาร์ลที่ใจดีของเธอ
แต่ในวันที่เธอต้องไปฝึกงานที่โรงแรม อาชาร์ลกับขอทดลองงานกับเธอก่อน หลอกล่อให้เธอลุ่มหลงในรสสเน่หาแบบผู้ใหญ่ แบบที่เด็กสาววัยแรกแย้มที่ไม่เคยมีประสบการณ์หลงเขาหัวปักหัวปำ แล้วเขาก็เทเธอ...
กลับมาเขียนงานในนามปากกา ฝนพราง อีกครั้งนะคะ เป็นแนวโรมานซ์ขนาดสั้น ที่คิดว่ากลับมารอบนี้จะขอโรมานซ์จัดๆ เลย
เรื่องนี้ขอดรามานิดหน่อย (นิดหน่อยจริงๆ น้า) ออกจากเซฟโซนตัวเองให้พระเอกมีความร้ายๆ บ้าง
อยากเขียนแนวขึ้นอย่างหงส์ลงอย่างหมาดูสักที
แต่อาชาร์ลยังมีความน่ารักนะ ไม่ถึงขั้นเลวร้าย จริงๆ 555
ยังไงก็ลองอ่านดูนะคะ อัปให้อ่านประมาณ 60%
และมีอีกสองเรื่องในเซ็ต
1.เจ้านายคุณ CEO
2. เด็กดีคุณ MD
3. เลขาคุณทนาย
Guest
