บอดี้การ์ดผมชื่อสุชาติ

ผมถือกระดาษใบหนึ่งซึ่งถูกพับเอาไว้ราวกับว่าเป็นความลับแนบมาในซองสีขาวพร้อมกับ 

ตั๋วเข้าชมเรนโบว์คาบาเร่ต์โชว์รอบแสดงของค่ำคืนนี้ ผมเปิดอ่านด้วยความอยากรู้ 

ความในของจดหมาย 

สุชาติเพื่อนรัก 

"กูพยายามแล้วที่จะให้มึงได้คบกับพี่ชายคนสวยกู แต่มันไม่มีทางไหนที่จะทำให้มึงได้ใจพี่กู  

นอกจากวิธีนี้แล้ว อยากได้ลูกเสือต้องเข้าถ้ำเสือ อยากได้ใจนางโชว์  

มึงก็ต้องเข้าถ้ำนางโชว์นะมึง" 

     รักนะคะคนดีของฉัน  

     จากน้องหมีปากหมาเอง  

. 

. 

ผมพับจดหมายเจ้ากรรมใส่ซองดังเดิม พร้อมกับรับหน้าที่บอดี้การ์ดส่วนตัวให้พี่ชายเพื่อน 

ในวันพรุ่งนี้ส่วนคืนนี้เป็นแค่การไปดูงานก่อนทำงานจริง ๆ 

ผมร้างลาจากวงการบอร์ดี้การ์ดมานาน กะว่าจะทำธุรกิจอะไรสักอย่างหลังจากลาออก 

จากระบบราชการที่แสนน่าเบื่อ แต่ก็ยังไม่มีอะไรที่เข้ากับจังหวะชีวิตของผมสักนิด 

จะว่าไปก็น่าเบื่อที่ยังไม่เจออะไรที่ใช่สักที 

แต่ที่ผมรับงานนี้ ก็เพื่อสืบหาคนที่ต้องการทำร้ายพี่แอนนิต้าดวงใจของผมต่างหาก โอกาสแบบนี้หาได้ที่ไหน 

ผมตอบตกลงอย่างไม่ลังเล แต่ผมไม่คิดเลยว่า งานของผมมันจะต้องทำอะไรขนาดนี้  

. 

. 

"สุชาติ อยู่นี่ก็ใช้ชื่อใหม่นะ พี่ตั้งให้ สุชาติเหรอ สุชาติ สุ..ชาติ" 

พี่แอนคนสวยเรียกชื่อผมหลายครั้ง เหมือนใช้ความคิดอะไรบางอย่าง แค่เค้าเรียกชื่อผม ผมก็แทบจะละลายไปต่อหน้าพี่เค้าแล้วเนี่ยะ 

"อื้มมมม คิดออกแล้ว ซูฉีนะ ชื่อซูฉีดูเข้ากับหน้าเธอดี"  

"ห๊ะ" 

"อ่ะนี่ชุด ใส่ชุดนี้นะ คืนนี้ก็แค่ยืนเฉยๆไปก่อน พรุ่งนี้ค่อยเริ่มซ้อม พี่จะให้เจ๊ซีนเทรนให้" 

พี่แอนส่งชุดเลื่อมสีเงินเงาวับมาให้ผมชุดนึง ผมรับมาด้วยความงงุนงง ผมว่าไอ้หมีมันบรีฟงานแกงผมแล้วล่ะ 

"ทำไมทำหน้าอย่างนั้นหล่ะซูฉี"  

"ไอ้ห่า ไอ้เฮียหมาเอ๊ย เล่นกูแล้วมั๊ย" 

ว่าแต่เมื่อกี้พี่แอนว่าไงนะ พรุ่งนี้ซ้อมอะไรนะ อย่าบอกนะว่า...... 

"เฮียหมีเพื่อนรักเธอไม่ได้บอกเหรอ ว่าเธอต้องทำหน้าที่การ์ดให้พี่ตลอดเวลา รวมไปถึงบนเวทีด้วย" 

"ฉิบหาย กูต้องเป็นนางโชว์ไปกับเค้าด้วยเหรอ ไอ้เฮียหมา ไอ้เพื่อนเวร" 

. 

. 

เรื่องนี้เป็นเรื่องต่อจาก ต้นๆรถเป็นอะไร แต่ก็สามารถอ่านแยกเดี่ยวๆได้ เข้าใจเหมือนกัน 

แต่จะให้ดีต้องอ่านทั้งหมดค่ะ จะเก็บความอิน และความฟินได้ครบทุกมิติ  

ตัวแสดง สถานที่เป็นเพียงการสมมุติขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่มีเจตตนาทำให้ผู้ใดเสียหาย เป็นเพียงเรื่องในจินตนาการเท่านั้น 

นิยายเรื่องนี้ ถอดสมองก่อนอ่านเช่นเคยนะคะ ขอบคุณที่ติดตามอ่านงานของไรท์นะคะ  

ฝากเม้นท์ ฝากกดใจ ฝากเก็บเข้าชั้นเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะคะ