ดวงใจเทวา

ความสูญเสียมหาศาลที่เกิดขึ้นทำให้เขาเรียกร้องให้เธอเป็นคนชดใช้แทนผู้กระทำผิด

และแน่นอนว่าเธอเองก็ยินดีชดใช้ให้ขอเพียงแค่เขาปล่อยตัวพี่ชายของเธอออกมา โดยไม่รู้เลยว่าทั้งหมดคือแผนการของเขาที่ต้องการเธอมาครอบครอง

"คุณหมายความว่ายังไง" เธอถามราวกับว่าสิ่งที่ได้ยินเมื่อครู่ได้ยินไม่ชัด

"เป็นสาวเป็นนางไม่น่าหูตึงเลยนะคุณ"

"ฉันไม่ตลก เมื่อครู่คุณพูดว่าหนี้ของฉันยังเท่าเดิม มันหมายความว่ายังไงในเมื่อฉันยอมมาทำงานกับคุณเดือนกว่าแล้ว"

"สงสัยดนัยให้งานคุณน้อยไปหนี้ถึงได้ไม่ลด"บอกเสร็จร่างสูงก็เดินหนีไปอีกทาง ทำให้ร่างเล็กรีบเดินตามทันที

"งานน้อยไปอย่างนั้นเหรอ ทุกวันนี้ฉันก็แทบไม่ได้พักอยู่แล้วนะ ในจะงานในโรงไม้ ในจะงานในฟาร์มม้า นี่คุณกับคุณดนัยแกล้งฉันใช่ไหม" เธอถามเขาเสียงขุ่นก่อนก้าวยาวๆ มาขวางหน้าเขาเอาไว้ เป็นผลให้ร่างสูงชนเข้ากับร่างบางอย่างจัง

"โอ้ย!"เธอร้องตกใจได้แค่นั้นก่อนจะถูกมือหนารวบเอวบางเอาไว้ก่อนจะล้มลงกับพื้น

"หาเรื่องเจ็บตัว" เขาว่าขณะที่ใบหน้าคมแทบจะแนบชิดติดกับเธอ

"เอ๊ะหรือว่า นี่เป็นแผนอยากเอาตัวใช้หนี้อีกทาง"

"พูดบ้าๆ" เธอว่าเขาพร้อมทั้งดันหน้าอกแกร่งให้ออกห่างแต่ไม่เป็นผล หนำซ้ำเขากลับกระชับวงแขนให้แน่นมากกว่าเดิมจนเธอมองเขาตาเขียว

"สนใจก็บอกนะ หน้าตาสวยๆ อย่างคุณผมจะรับไว้พิจารณา"