กราบสวัสดีนักอ่านที่น่ารักทุกท่านมาอีกแล้วค่ะ สำหรับเรื่องใหม่นามปากกาWaraarphon ฝากติดตามกดหัวใจให้กำลังใจไรต์ด้วยนะคะ ใครชอบก็อ่านไม่ชอบก็ไม่เป็นไรค่ะ 😂😂
เรื่องนี้ไม่เกิน4 หมื่นคำนะคะ อีบุ๊คยังไม่มาค่า เครียดไรต์เลยมาเปิดเรื่องปั่นไปเรื่อยๆ ก่อน
คำโปรย
'อดีตมันก็คืออดีตไม่มีทางย้อนกลับไปหามันได้ ก็เหมือนกับเรื่องของเราเมื่อจบลงไปแล้วก็ไม่มีทางหวนคืนได้อีก'
วันวาน(ไม่)หวนคืน
ตัวอย่าง
"สำหรับเรามันไม่มีสักทางเลยใช่ไหมที่จะกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้อีก?"น้ำเสียงเศร้าของชายหนุ่มเอ่ยออกมาอย่างเจ็บปวดที่ในวันนี้เขากำลังเสียผู้หญิงที่รักไปจากชีวิต
"ไม่มีค่ะ อีกอย่างคุณไม่ควรมาพูดแบบนี้ในงานแต่งงานของฉัน ในเมื่อเรื่องของเรามันจบลงไปแล้วก็ไม่ควรรื้อฟื้นขึ้นมาอีก!"คนตัวเล็กที่สวมใส่ชุดแต่งงานสีขาวเอ่ยตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา เธอแทบไม่มองหน้าของอีกฝ่ายเลยสักนิด เพราะอะไรหลายอย่างทำให้เธอตัดสินใจแบบนี้ ในเมื่อความรักของเธอไร้ค่าเธอก็ไม่คิดจะมอบมันให้กับผู้ชายคนนี้อีก
ราเชนทร์จ้องมองใบหน้าสวยของอดีตคนรักด้วยแววตาเจ็บปวด เขาไม่คิดว่าท้ายที่สุดเรื่องราวระหว่างเขาและเธอจะจบลงเช่นนี้ได้ ไม่เคยคิดเลยจริงๆ หากจะโทษก็คงผิดที่ตัวเขาเองที่เคยทำให้ผู้หญิงคนนี้เจ็บปวดเพราะเขา มันสมควรแล้วที่เธอจะไปจากเขาแบบนี้
"พี่ขอโทษนะเบญ พี่ขอโทษ"ราเชนทร์เอ่ยออกไปก่อนจะถอยหลังเดินออกมาจากห้องแต่งงานตัวของหญิงสาว ในเมื่อทุกอย่างมันเป็นแบบนี้เขาก็ควรยอมรับมัน ควรยินดีที่เธอกำลังแต่งงานกับผู้ชายที่ดีกว่าเขา
ทันทีที่ชายหนุ่มเดินออกไปจากห้องหญิงสาวก็ปล่อยโฮออกมาทันที ร่างบางอรชรทรุดลงไปนั่งลงที่พื้นพร้อมร้องไห้ออกมาอย่างหมดอาลัยตายอยาก ใครว่าเธอไม่เสียใจกัน เธอเจ็บปวดจนแทบรับมันไม่ไหวอีกแล้ว เรื่องราวระหว่างเธอและเขามันมาถึงทางตันจนไม่มีทางให้เธอสามารถเลือกเดินได้อีก ไม่มีเลยสักทาง
"แม่ขอโทษที่อ่อนแอนะลูก ต่อไปนี้แม่จะเข้มแข็งกว่านี้ แม่รักหนูนะเพราะรักแม่ถึงต้องทำแบบนี้"เบญธิดาสะอื้นไห้ออกมาพร้อมยกมือขึ้นลูบหน้าท้องแบนราบของตัวเองที่กำลังมีเลือดเนื้อเชื้อไขของเธอกับอดีตคนรักอย่างราเชนทร์ เพราะปัญหาหลายอย่างที่เข้ามาไม่ว่าจะเป็นครอบครัวของชายหนุ่มครอบครัวของเธอ ทำให้เรื่องราวทุกอย่างกลายเป็นแบบนี้ ทางเดียวที่เธอจะจบเรื่องทุกอย่างก็คือการแต่งงานกับปริญ
Guest
