ของ (หวง)
ภาม ภากร x ขิม เขมิกา
"ม๊าบอกว่า มีลูกสาวนายพลคนสนิท อยากแนะนำให้พี่รู้จัก"
เธอเอ่ยบอกเขา แต่หันสายตามองเลยไปยังแจกันด้านหลังบนโต๊ะที่เขายืนพิงสะโพกสอบอยู่ ไม่กล้าสบตาคมคนตรงหน้า คิ้วเข้มขมวดเป็นปม
"แล้ว?"
รับรู้ได้ถึงน้ำเสียงที่ดุดัน ร่างกายที่ขยับเข้ามาใกล้จนได้อุ่นไอเยือกเย็น ริมฝีปากอิ่มขยับเอื้อนเอ่ยต่อไป
"พี่ถึงวัยที่ควรแต่งงาน มีครอบครัว"
เธอสอนเขา ใช่เธอกำลังสอนเขา
ไม่รู้ว่าไปรวบรวมความกล้ามาจากไหน
ได้ยินเขาพ่นเสียงหึในคอ
"อยากให้พี่ไปนอนกับคนอื่นเหรอ อยากให้พี่จูบผู้หญิงคนอื่น ทำกับผู้หญิงคนอื่นเหมือนที่ทำกับเธอเหรอ"
"อื้อ"
เธอหลับตาลง เม้มปากแน่น พยักหน้าเพียงเล็กน้อย หลังจากนั้น
'เพล้งง'
ได้ยินเสียงบางอย่างหล่นกระทบพื้น สะดุ้งโหยงถอยหลังออกไปอัตโนมัติ ลืมตาโพลงเบิกกว้าง
แจกันที่สั่งตรงจากเมืองจีนของม๊า มีแค่ใบเดียวในโลก แหลกละเอียดเป็นชิ้นเล็กๆ ริมฝีปากเล็กอ้าพะงาบไร้เสียง ไร้ถ้อยคำ
"พะ พี่ ภาม"
แววตาคมแข็งกร้าว เขาบีบแขนเธอแน่น เอ่ยกระซิบเสียงต่ำลอดไรฟัน ขนคอเธอลุกชัน
"พี่เหรอ นึกว่าผัว"
Guest
