“แล้วถ้าหนึ่งปีนี้คุณเจอคนที่คุณชอบล่ะจะทำยังไง”
“หนึ่งปีมันไม่ได้นานเลยนะคุณ ผมคิดว่ามันไม่ได้หาง่ายขนาดนั้น หรือว่าคุณกลัวหาแฟนไม่ได้”
“มันก็มีคิดบ้างนั้นแหละ แต่สำหรับฉันแล้วการหาแฟนมันยาก”ยากที่จะหาผู้ชายดีๆเข้ามาในชีวิต
“หรือว่ากลัวตกหลุมรักผม ผมหล่อรวยนะ”
“.........” ใช่ ฉันกลัวใจตัวเป็นแบบนั้น วันนั้นแค่จูบใจเธอยังเต้นแรงแล้วเลย
“ผมล้อเล่นน่าคุณ เอาแบบนี้ไหม ถ้าฝ่ายไหนฝ่ายหนึ่งมีความรู้สึกแบบนั้นเกิดขึ้นมา อีกฝ่ายสามารถยกเลิกสัญญานั้นได้เลย ตกลงตามนี้ไหม”
“ฉันเปลี่ยนใจทันไหม”
“ไม่ทันแล้วล่ะ”
“เฮ้อ!ง่ายๆเลยคือฉันมีแฟนแล้วฉันต้องบอกตัวเองแบบนี้ใช่ไหม”
“ใช่ ต้องเป็นแบบนั้นแหละ”
“คุณนี้ก็แปลกนะ คุณก็รวยน่าตาก็ใช้ได้ทำไมมาเลือกฉันเป็นแฟน”
“ไม่รู้สิ ถ้าไม่นับเรื่องบังเอิญคืนนั้นที่เพื่อนคุณแต่งเรื่องขึ้นมานะ ผมอยากจะบอกว่าถูกชะตากับคุณด้วย”
“บวกกับช่วงนี้ฉันร้อนเงินด้วยใช่ไหมล่ะ”
“มันเลยลงตัว”
“แล้วถ้าแม่คุณหายก่อนหนึ่งปีล่ะ คุณจะทำยัง
Guest
