เรา:ฮื่ออออ......อย่าทำหนูเลยนะคะพ่อ
พ่อเลี้ยง:เเกก็ทำงานซ่ะจะได้เอาเงินมาให้กูอย่าให้กูต้องโมโหมึงไปมากกว่านี้😡😡
เรา:เเต่หนูเรียนอยู่นะคะพ่อ😢
พ่อเลี้ยง:มึงไม่ต้องเรียน มึงไปหาเงินไห้กูเดี๋ยวนี้น่ะกูจะไปบอน ถ้ากูกลับมาไม่ได้เงินกูฆ่ามึงเเน่😡
เรา:อึก...ฮื่ออออจ๊ะพ่อเดี๋ยวหนูจะรีบไปหาเงินให้พ่อเดี๋ยวนี้เลยจ๊ะพ่อ
จากนนั้นพ่อเลี้ยงก็เดินออกไปนอกบ้าน เราก็ออกมาทำงานที่เราทำประจำประมาณสองทุ่ม เป็นเด็กเสริฟ เพราะต้องเอาเงินให้พ่อเลี้ยงไม่งั้นเขาจ่ะทำร้ายร่างกายของเราอีก
สวัสดีค่ะ เราชื่อข้าวเราอยู่กับเเม่เเล้วก็พ่อเลี้ยง พ่อกับเเม่เราเเยกทางตอนเราเด็กๆเเล้ว เเละเเม่เราก็ได้เสียชีวิตได้สองเดือนนิเเหละ เราถูกพ่อเหลี้ยงทุบตีเราตลอด ถ้าเราไม่มีเงินให้เขาท่านก็จะทุบตีเราเป็นประจำอีกด้วย เราอายุสิบเก้าปีหน้าตาก็พอไปวัดไปวาได้ เพื่อนไม่ค่อยมีหรอกเพราะเราค่อนข้างที่จะเงียบไม่ค่อยพูดกลับใครท้อใจจัง คิดถึงเเม่จังเลย อยากกอดเเม่ คิดถึงพ่อด้วยเเต่ตอนนี้ท่านก็คงมีความสุขกับครอบครัวใหม่เเล้วถึงยังไงเราคิดถึงท่านเสมอ