บทนำ
ผมลุกขึ้นช้า ๆ เพื่อที่จะไม่รบกวนการหลับของอีกคน และพยายามไม่ให้มือที่พี่เขากอดผมเอาไว้ขยับ เพราะว่าอาจจะทำให้ตื่นขึ้นมาได้ ผมคว้าเอาหมอนของตัวเองขึ้นมา ก่อนจะวางลงไปบนหน้าของอีกคนช้า ๆ พอแนบสนิทผมก็กดลงไปเต็มแรง
“ตายซะ!” เพียงไม่นานพี่เขาก็รู้สึกตัว แล้วพยายามจะดิ้นสู้ ทว่าผมไม่ยอมแพ้ ใช้แรงที่มีทั้งหมดกดลงไปจนอีกฝ่ายแน่นิ่ง ผมรอจนครบสิบวินาทีก็เอาหมอนออก แล้วเช็กว่าพี่เขาตายรึยัง
“คิดจะฆ่าผัวตัวเองงั้นเหรอ?” มือที่เอื้อมไปหวังจะวัดลมหายใจถูกอีกคนคว้าเอาไว้ แล้วกระชากให้นอนลงไปบนเตียง
“มึง! อึก…” คราวนี้เป็นผมที่ถูกเอาหมอนกดลงบนหน้า ถึงแม้ว่าจะขัดขืนยังไงก็ไม่สามารถหลุดออกไปได้ นี่ผมกำลังจะถูกฆ่าแล้วใช่ไหม ถ้าเกิดผมตายคนที่เหลือจะอยู่ยังไง
.....................................................................................
“ผมอยากกลับบ้าน”
“นั่นคงจะเป็นตัวเลือกสุดท้ายที่เราจะได้ทำ”
“แล้วพี่จับผมมาทำไม ถ้าชอบผมก็จีบดี ๆ สิครับ จะลักพาตัวมาให้ผมรู้สึกเกลียดขี้หน้าทำไม?”
“ก็ทำแบบนี้แล้วมันเร้าใจกว่าไม่ใช่เหรอ หรือว่าเราไม่ชอบเวลาที่ได้ดีดดิ้นอยู่ใต้ร่างของพี่?”
คำเตือน : นิยายเรื่องนี้มีการใช้ความรุนแรง ของมีคม ข่มขืน กระทำชำเรา ลักพาตัว กักขังหน่วงเหนี่ยว โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
***อ่านฟรี 1 ชั่วโมงแล้วจะติดเหรียญตอนละ 4 บาท เริ่มติดตอนที่ 3 เป็นต้นไป***