คำโปรย...
เหวินเป่ยลี่ บุตรสาวบุญธรรมของท่านแม่ทัพใหญ่เหวินต้าเหลียนและฮูหยินเอกเหมยลี่แห่งแคว้นเหยี่ยชิง (จากเรื่อง ฮูหยินเอกที่สามีชังน้ำหน้า)
ยอมเปิดประตูหัวใจ ลดกำแพงที่ว่าจะไม่ยอมตบแต่งกับบุรุษตระกูลใดจนกว่าจะหาบุรุษที่ดีเทียบเท่าบิดาของตนเองได้ให้ท่านแม่ทัพใหญ่เฉินซือหยางแห่งแคว้นเหม่ยกวางเข้ามาวิ่งเล่นและครอบครองหัวใจดวงนั้นจนพานางนั่งเกี้ยวกลับไปยังจวนตระกูลเฉิน
ทว่า! แม่สามีและน้องสาวสามีที่ทำดีต่อหน้าท่านแม่ทัพ ยามลับหลังเมื่อเขาได้รับพระราชโองการคุมทหารนับหมื่นนับแสนนายไปตั้งฐานทัพเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับรองรับข้าศึกที่จะเข้ามาโจมตีเคว้นเหม่ยกวางทางทิศเหนือ พวกนางก็เปิดเผยธาตุแท้ ดูถูก ดูหมิ่นดูแคลน ข่มเหงรังแกนางสารพัด เพียงเพราะชาติกำเนิดของนางมิได้สูงส่ง เป็นเพียงแค่กาฝากที่เข้ามาอาศัยบารมีบิดาบุญธรรมเท่านั้น
นางนับวันเฝ้ารอวันที่ท่านแม่ทัพจะกลับมาร่วมแรมเดือน ทว่าหัวใจก็พลันแตกสลายเมื่อเขาพาสตรีอีกคนที่มีนามว่าลู่ฟางเหนียนบุตรสาวคนโตของเสนาบดีกรมโยธาสกุลลู่กลับมาด้วย โดยอ้างว่าหาได้สามารถปฏิเสธสมรสพระราชทานได้ไม่ เนื่องจากเป็นความต้องการของฮ่องเต้และติดค้างหนี้ชีวิต หนี้บุญคุณที่บิดาของสตรีผู้นั้นเคยช่วยเหลือบิดาของตนเองเอาไว้
แล้วนางจะทำอย่างไรได้หรือนอกจากจำใจยอมรับ...
ท่านแม่ทัพสัญญาเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าเมื่อถึงเวลาสมควรเขาก็จะยื่นหนังสือหย่าขาดกับลู่ฟางเหนียน และในระหว่างนี้จะไม่มีวันแตะต้องตัวนาง ยกให้นางเป็นเพียงแค่ภรรยาในนามเท่านั้น แล้วเหตุใดเล่า! เหตุใดกันแม่สามีไหว้วานให้นางนำกระเช้าผลไม้ไปเยี่ยมท่านย่าที่จวนสามีของท่านอาหญิงจนเกิดเหตุการณ์เลวร้ายขึ้นกับนาง เขามิมีแม้กระทั่งส่งคนออกตามหาหรือดิ้นรนเลยสักนิด กลับแต่งตั้งสตรีอีกคนหนึ่งขึ้นมาเชิดหน้าชูตาเป็นภรรยาเอกออกนอกหน้าและหลงเชื่ออย่างปักใจว่านางคบชู้สู่สมจนตั้งครรภ์
เหตุใดสามีของนางถึงโง่เขลาเช่นนี้!!
ขอสงวนลิขสิทธิ์นิยายเรื่องนี้ตามพระราชบัญญัติ (ฉบับเพิ่มเติม) พุทธศักราช 2558 ห้ามมิให้ผู้ใดคัดลอก หรือทำการดัดแปลงเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งไปเป็นผลงานของตนเอง