โซ่เสน่หานายหัว

นายหัวสุดหล่อหน้าฝรั่งจ๋าแต่แหลงใต้ลิ้นระรัว มันน่าพิสูจน์ตัวตนนัก! 

เมื่อข่าวร้อนๆ พุ่งเป้าว่า ‘นายหัวไกร บุญโชคช่วย ลอยด์’ เป็นเจ้าพ่อค้ามนุษย์ตัวใหญ่เบิ้ม นักข่าวสาวไฟแรงอย่าง ‘ปณาลี วิสิทธิวงศ์ หรือ เมี่ยงคำ’ จะไม่มีทางปล่อยให้เรื่องเงียบเข้ากลีบเมฆแน่ 

เธอต้องหาข้อมูลเพื่อยืนยันว่านายหัวไกรผิดจริง แม้จะต้องปลอมตัวเป็นลูกจ้างคัดปลาก็ตาม จะพิสูจน์ให้เห็นว่าสื่ออย่างเธอ ไม่ว่าอิทธิพลหรือเงินทองมากองตรงหน้าก็ขวางเธอไม่ได้ 

“ฉันเชื่อว่าเธอเป็นนักข่าวสาวไฟแรงจริงๆ แต่อยากรู้ที่สุดคือ ไฟแรงสูงหรือเปล่า” 

ร่างสูงแข็งแกร่งรวบร่างเธอกดทาบกับที่นอน ไม่สนใจแรงดิ้นรนและเสียงกรีดร้องอย่างตกใจ 

“นี่คุณ! คุณจะทำอะไร ปล่อยนะ! ปล่อยฉัน! ปล่อยฉันนะ...” 

ปณาลีดิ้นรนก่อนจะกรีดร้องอย่างเสียขวัญ เมื่อแผงอกของเขากดทาบอยู่บนหน้าอกหยุ่นนุ่มของเธอ 

ฝ่ามือที่ดิ้นรนทุบตีเขาก็กลับถูกรวบไว้เหนือศีรษะด้วยมือเพียงข้างเดียว ส่วนอีกมือของเขานั้นกำลังไล้ไปมาบริเวณปลายคางจนเธอสะท้านไปทั้งร่าง 

“ปล่อยอะไรล่ะสาวน้อย เมื่อกี้ยังร่ำร้องให้ฉันฆ่าเธออยู่เลย นี่ไง ฉันกำลังจะฆ่า แต่อาวุธของฉันน่ะ... ปลายลิ้น และก็...” 

“นี่คุณจะทำอะไรฉัน! ปล่อยฉันนะ นี่คุณ! คุณเป็นคนวิตถารเหรอ ปล่อยฉันนะ! ปล่อย!” 

“หึหึ... กลัวเหรอ คิดว่าจะกลัวอะไรไม่เป็นซะอีก ทำไมล่ะ ฉันมันเป็นไอ้พวกประเภทชอบซื้อเนื้อสดเสียด้วย ยิ่งสดๆ สะอาดๆ ไม่เคยผ่านแมลงชอนไชฉันยิ่งชอบ อยากขายไหมล่ะ เท่าไร เรียกได้มากเท่าที่ต้องการ อย่างเธอนี่... อืม... สดๆ ซิงๆ แบบนี้ ฉันให้สองหมื่น อะอะ... อย่าคิดว่ามันน้อยไปนะ” 

ปณาลีที่อ้าปากจะร้องประท้วง ถูกเขาชะงักคำพูดไว้ด้วยปลายนิ้ว ก่อนที่อารมณ์สนุกจะทำให้เขาพูดยั่วเธอต่อ พลางใช้นิ้วมือคลึงริมฝีปากของเธอเล่นราวจะกระตุ้นอารมณ์ 

“ไอ้พวกข้างนอกอีกสิบคน ราคามันก็ลดหลั่นไปตามจำนวนครั้งที่ใช้งาน พร้อมบริการหรือยัง ฉันจะได้เริ่ม...”