คำโปรย
"ไปไหนมา โทรไปไม่รับอ่านไลน์ไม่ตอบ"
ทันทีที่เจอหน้าฉันน้ำเสียงเรียบเย็นที่เปล่งออกจากริมฝีปากหนาจนคนที่ยืนฟังถึงกับขุนลุกชัน ในสมองของฉันตอนนี้หาวิธีพูดยังไงก็ได้ที่ทำให้เขาใจเย็นที่สุด เห็นหน้าเขาก็รู้เเล้วว่าสุดจะทนกับคนอย่างฉันอ่า จะตอบยังไงดี ตอบเเบบเดิมก็เเล้วกันฉันเดินไปยืนอยู่ตรงหน้าเขาพร้อมตอบคำถาม
"กะก็ไปทำรายงานบ้านเพื่อนหนูไง"
ฉันพยามคุมน้ำเสียงให้ปกติที่สุดเเล้วนะเเต่ทำไมมันยังสั่นอยู่ อย่างน้อยๆฉันต้องอ้างทำรายงานก่อนดีกว่าบอกว่าไปผับนิ นี่ฉันคิดดีเเล้วนะทุกคน
"ฉันถามเป็นครั้งสุดท้าย ไป ไหน มา"
เขาพูดเก็บอารมณ์เเบบสุดๆ ใช่เขารู้เพราะนี้ไม่ใช่ครั้งเเรกที่ฉันเเอบหนีเที่ยว เเต่ก็พลาดอีกตามเคย...
คำเตือน
เด็กที่มีอายุต่ำกว่า18ปี!!!ควรได้รับคำเเนะนำจากผู้ปกครอง นิยายเรื่องเป็นการเเต่งคิดจากไรท์ห้าม!!! เอาไปคัดลอกหรือดัดเเปลงเป็นอันขาด ขอบคุณค่ะ
#ฝากทุกติดตามในเนื้อหากันเยอะๆนะคะ โปรดเม้นเป็นกำลังใจให้ด้วยน้าาาา#
Guest
