“เธอแน่ใจแล้วใช่ไหมว่าจะยอมอยู่ในสถานะนี้ต่อไป”เสียงทุ้มเอ่ยถามขึ้นสายตามองมองวรินดาอย่างคาดหวังกับคำตอบ
“ไม่แล้วค่ะ วรินไม่อยากอยู่สถานะนี้อีกแล้ววรินเหนื่อย”เธอเหนื่อยกับสิ่งที่ตัวเองต้องเจอในแต่ละวันเธออยากใช้ชีวิตธรรมดาโดยที่ไม่มีใครต้องรบกวนเธออีก
“แล้วเธอจะรู้ว่าตัวเองคิดผิด”อาทิตย์พูดด้วยน้ำเสียงเรียบบ่งบอกว่าเขาไม่พอใจก่อนร่างสูงจะเดินจากไปอย่างไม่หันหลังกลับมามอง
สักวันวรินดาจะต้องคลานกลับมาหาเขาเองโดยที่เขาไม่ต้องไปตามง้อหรืออ้อนวอนให้เธอกลับมา ผู้หญิงที่เคยสบายอย่างเธอสุดท้ายพอลำบากก็ต้องยอมซมซานกลับมาอยู่ดี