"รันช่วยฉันหน่อยนะถือว่าตอบแทนบุญคุณที่ฉันเลี้ยงนายมาให้ข้าวให้น้ำนายกิน"
คนตรงหน้าคือเจ้านายผู้มีพระคุณกำลังขอร้องให้เขาไปแก้ขัดแทนคุณหนูจินที่กำลังเรียนอยู่ระดับมหาลัย
"...."ไม่มีเสียงตอบรับแต่เป็นใบหน้าที่พยักลงอย่างไร้ทางเลือก
"ขอบคุณมากนะรันฉันคิดอยู่แล้วว่ายังไงนายก็รู้บุญคุณคน"
เขาได้แต่ร้องไห้ในใจเพราะไม่สามารถปฏิเสธอะไรได้การที่เขาโดนส่งตัวไปแก้ขัดแทนคุณหนูไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะได้มีชีวิตกลับมาอีกไหมเพราะใครๆก็รู้ว่า...
เจ้าหนี้อย่างคุณชาคริต โรมบัน นั้นโหดร้ายขนาดไหนใครที่ดันหลงเข้าไปแล้วน้อยคนที่จะรอดกลับมาครบสามสิบสอง
.
.
.
คำเตือน
เนื้อหาค่อนข้างรุนแรง,หยาบคาย,จิตตก
ใครรับไม่ได้ไม่ไหวไม่ควรเข้ามาอ่าน
ขอบคุณค่ะ