"แค่พูดออกมาว่าขอเลิกมันยากใช่ไหม การไปแอบมีคนอื่นมันง่ายกว่าการพูดความจริงเหรอ?"
วริษาพุ่งไปทุบไหล่ของศรุจ พร้อมกับรัวคำถามใส่ด้วยความชอกช้ำ เขาไม่รักว่าเจ็บแล้ว มาเห็นตำตาว่านอกใจนั้นเจ็บยิ่งกว่า นี่หรือคือการตอบแทนของคนที่ซื่อสัตย์และทุ่มเทจนหมดหัวใจอย่างเธอ
"ว่าน! พี่บอกให้หยุด ไม่อายคนอื่นบ้างหรือไง"
"ในเมื่อหญิงร้ายชายเลวตรงหน้าว่านมันไม่อาย แล้วทำไมคนถูกกระทำอย่างว่านต้องอายด้วย" ทีอย่างนี้ศรุจทำเป็นรับไม่ได้ที่เธอพูดจาเสียงดัง คงต้องเงียบ ต้องหลบซ่อนไม่ให้ใครรู้สินะถึงจะพอใจ เหมือนที่เขาทำกับเธออยู่ตอนนี้
"พอเถอะว่าน กลับไปเราค่อยคุยกัน"
"ไม่มีเราแล้วค่ะ ขอให้จบแค่นี้ อย่ายุ่งเกี่ยวกันอีกเลย ต่อจากนี้พี่กับผู้หญิงของพี่จะไปแอบแซบ แอบซุกกันที่ไหนก็เชิญ"
*******