ผู้กองจอบรัก
นิวาริน ครูสาวจบใหม่จากกรุงเทพที่พึ่งจะเสียแม่เพียงคนเดียวไป เธอหลีกหนีสังคมอันวุ่นวายมาอยู่ที่จังหวัดมุกดาหาร เพื่อมาสอนหนังสือในโรงเรียนเล็กๆเพราะชอบภาคอีสานนิวารินจึงมีความสุขที่ได้มาสอนที่นี่
ผู้กองสรัล ตำรวจยศใหญ่ที่เป็นที่รู้จักของคนเกือบทั้งจังหวัด เขามีใบหน้าที่หล่อคมเข้มสมกับเป็นตำรวจ มีอาชีพเสริมที่มีรายได้มากกว่าอาชีพหลัก นั่นคือสวนกล้วยสวนมะนาวและสวนยาง
โปรย
“อย่ามานั่งเบียดกันได้มั้ย ที่ว่างก็เหลืออีกตั้งเยอะ” ตอนนี้เขาแทบจะสิงเธออยู่แล้วถ้าไม่บอกอีกหน่อยคงขยับมานั่งทับเธอแล้ว
“ก็อยากนั่งใกล้คนสวย”
“ใกล้เกินค่ะ ขยับออกไปหน่อย” ผู้กองสรัลยอมขยับออกห่างจากเธออย่างง่ายดาย
“ตัวหอมจัง” ถึงจะขยับออกห่างแต่ก็ไม่วายยื่นหน้ามากระซิบเบาๆให้เธอ คนถูกชมหน้านวลขึ้นสีแดงก่ำพลางหันไปมองเขาช้าๆ
“ต..ตั้งใจทำงานสิคะ..” มัวแต่ชมแบบนี้จะได้ทำมั้ยล่ะงานน่ะรู้หรอกว่าเป็นคนปากหวานแต่ก็เพลาๆลงหน่อยก็ได้มั้ง ปากหวานบ่อยๆแบบนี้เธอจะทนไม่ไหวเอานะ “หยุดมองหน้าได้แล้วคะ..”
“เขินหรอ? หื้ม..” ดูแม่นางฟ้าของเขาสิหน้าแดงก่ำเลยพอเขามองเธอก็ยิ่งเขินใหญ่เลย น่ารักน่าชังซะจริงๆ
เพราะหมอดูคนเดียวทำให้เธอกับเขาต้อง..!!!
นิยายเรื่องนี้ขอสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2558 ว่าด้วยเรื่องลิขสิทธิ์ชื่อนิยายชื่อนิยายของวงการงานเขียนนั้น จะเกิดขึ้นทันทีที่เจ้าของผลงานคิดโคลงเรื่อง แต่ยังไม่สามารถใช้เป็นหลักฐานอ้างอิงได้จนกว่าเจ้าของผลงานจะจดบันทึกลงสมุด หรือมีพยานรู้เห็นหรืออัปเดตลงเว็ปไซต์ ซึ่งเท่ากับเป็นการเผยแผาต่อสาธารณะ กฏหมายลิขสิทธิ์จะคุ้มครองทันที
ขอสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ พ.ศ.2537 ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลงหรือนำส่วนใดส่วนหนึ่งในนิยายไปเผยแผ่ ไม่ว่ากรณีใดๆทั้งสิ้น โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน การละเมิดลิขสิทธิ์ถือเป็นการกระทำที่มีความผิดทางกฎหมายตาม พรบ. ลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 ผู้กระทำความผิดต้องได้รับโทษตามพระราชบัญญัติที่กำหนดไว้