“ถ้าอยากตายนัก! ก็ไปตายในที่ที่คนอื่นเขามองไม่เห็นสิ! จะมาตายทำไมที่นี่น่ะ! ที่ที่คนเดินผ่านไปผ่านมา! อยากตายทำไมไม่ไปตายคนเดียวเงียบๆ! ในป่าลึก ในห้องนอนหรือที่ไหนก็ได้ที่ที่ไม่มีคนอยู่น่ะ! จะมาที่นี่ทำไม! พอจะมาฆ่าตัวตายก็ไม่คิดถึงคนอื่นเลย! คิดถึงแต่ตัวเอง! หลังจากนั้นล่ะ! ถ้าเป็นฉันที่ช่วยเธอเอาไว้ได้แต่กลลับกลายเป็นฉันที่พลัดตกลงไป! ฉัน! คนที่ว่ายน้ำไม่เป็นจะเป็นยังไง! มันจะกลายเป็นว่าเธอที่อยากตายกลีบรอดแต่คนที่ยังอยากรอดกลับตาย!”
“ใครใช้ให้เธอมาช่วยล่ะ...”
“ถ้าก่อนหน้านี้เธอยังมรสติอยู่...เธอก็จะรู้ว่าฉันได้เดินผ่านเธอไปแล้ว ฉันไม่ได้สนใจอะไรเธอเลยสักนิด”
“แล้วทำไม...”
“ฉันขอถามเธออย่าง...”
“...”
“เธอมีพ่อมีแม่ไหม?”
“...มี...”
“ปู่ย่าตายายพี่ป้าน้าอาล่ะ ลูก...หลานล่ะ”
“...มี...”
“เธอดูเหมือนจะมีครอบครัวครบทุกอย่างเลยนะ...แต่ฉันไม่มี...ไม่มีสักคน ทำไมฉันยังอยู่บนโลกใบนี้ได้ล่ะ ทั้งๆที่ฉันตัวคนเดียว...”
“คุณ...”
เห้อ... ฉันล่ะไม่อยากจะเล่าเลย แต่ถ้าเรื่องราวชีวิตของฉันจะทำให้คนที่ไม่รู้จักคนนี้อยากมีชีวิตอยู่ต่อฉันก็จะเล่าให้ฟัง
ฉันเดินไปนั่งลงข้างๆพร้อมกับเอาหลังพิงขอบสะพาน
นิยายเรื่อง เธอคือปลายฝัน She's Playfan
นักเขียน : โซลจี
พิสูจน์อักษร : โซลจี
ภาพปก : โซลจี
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติสิทธิ์ พ.ศ. 2558 ไม่อนุญาตให้สแกนหรือคัดลอกเนื้อหาส่วนหนึ่งส่วนใดหรือทั้งหมด เพื่อสร้างฐานข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ เว้นแต่จะได้รับอนุญาตเจ้าของลิขสิทธิ์เท่านั้น
Guest
