จารุพงศ์ (จ้าว)
บุตรชายเพื่อนรักที่เสียชีวิตไปของนายดำรงผู้เป็นตาของใจจอม ภายหลังพ่อแม่ของเขาตาย นายดำรงก็รับมาดูแลตั้งแต่นั้นมา ทำให้ตาลุงจ้าวได้เห็นหน้าค่าตาใจจอมมาตั้งแต่น้องอยู่ในท้องแม่ จึงเอ็นดูแบบหลานคนหนึ่ง
ใจจอม (จอม)
รักลุง จีบลุง ถือคติ ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก!
[ภาพจาก unsplash.com]
เรื่องนี้มีอีบุ๊ก MEB แล้วนะคะ ราคา 119.- เซตเดียวกับเรื่อง 'จันทร์คล้องใจ'
--------
แวะเอาเรื่องสั้นที่ยังไม่ได้เอามาลงในธัญมาอัพนะคะ คั่นเวลาระหว่างแต่งเรื่องเกมเล่มสุดท้ายยังไม่จบ ><
มีอีบุ๊กแต่งจบแน้ว ฝากด้วยนะคะทุกคน <3
--------------
-พาร์ทตัวอย่าง ใจจอมวัย 15 ลุงจ้าววัย 27-
“โตเป็นสาวแล้วจะเกาะลุงไปจนตายมันไม่ได้นะจอม เด็กวัยนี้เขาเริ่มมีฟงมีแฟนกันบ้างแล้วนี่ เอาเวลาที่สนใจลุงไปให้เพื่อนหรือหาแฟนได้แล้ว”
ประหนึ่งมีฟ้าผ่าลงมากลางหัว เด็กสาวช็อกมองหน้าลุงไม่แท้ของตนนิ่ง หัวใจเจ็บปวดพอๆ กับมือสั่นเทาที่กำแน่น ริมฝีปากอิ่มเปิดออกพร้อมตัดสินใจพูดมันออกไป
“ลุงจ้าวไม่เคยรู้อะไรเลย จอมไม่เอาใครเลยมันก็เพราะ…”
“เพราะ???” อีกฝ่ายยืนกอดอกแล้วมองลงไปยังคนตัวเล็กกว่าที่อึกอั่กไม่ยอมพูดสักที กระทั่งใจจอมตัดสินใจได้ เลยเงยใบหน้าแดงก่ำขึ้นมามองตาเขาพร้อมพูดเสียงชัดแจ๋ว
“เพราะ… จอมรักลุง!”
“!!”
อะไรนะ เขาหูฝาดไปไหม
-----
บทนำ
“ถ้าจอมชอบไอ้หมอนั่นจอมก็บอกลุงมาตรงๆ ก็ได้ ลุงไม่ว่าหรอกนะ แต่ถ้าจอมตัดสินใจแต่งกับมัน ลุงก็จะออกไปจากไร่นี้ทันที ไม่อยู่ขวางหูขวางตาหนูอีก” น้ำเสียงเข้มกล่าวอย่างใจกว้างขัดกับหน้าตาบึ้งตึงเหมือนคนไปกินรังแตนนั้นทำให้ใจจอมน้ำตาคลอ
ไม่รู้ว่าไวน์หมดขวดตั้งแต่เมื่อไหร่ นาทีนี้หญิงสาวเมามาก จากที่เมาตั้งแต่กลับมาจากงานเลี้ยงรุ่นของจารุพงศ์แล้วก็มาถูกมอมด้วยไวน์อีก ทั้งยังเจอคำพูดคำจาใจร้ายนั่น ใจจอมไม่สนใจสิ่งใดอีกปล่อยโฮใส่หน้าลุงคนละสายเลือดทันที
“ฮึก ลุงจ้าวใจร้าย! ลุงรู้อยู่เต็มอกว่าจอมไม่มีวันรักพี่ธาย นั่นเพราะ…”
“เพราะ?” น้ำเสียงของจารุพงศ์ทอดอ่อนลง พร้อมยื่นหน้าเข้าไปใกล้โดยที่หญิงสาวไม่ทันตั้งตัว
แต่นาทีนี้เธอไม่สน เธอสนแค่หนทางที่ทำให้ตาลุงจ้าวที่อารมณ์แปรปรวนเหมือนคนประจำเดือนมาไม่ปกตินี่เลิกคิดไปเองสักที ไอ้ที่เธอเก๊กพยายามทำตัวเหมือนไม่คิดอะไรกับเขามาตลอดหลายวันที่ชายหนุ่มกลับมาทำดีด้วยก็ถูกทำลายลงวันนี้
“เพราะจอมรักลุง! รักมาตลอด รักมาตั้งนานแล้ว หนูเคยบอกรักลุงไปกี่รอบแล้วจำไม่ได้เหรอคะ ตั้งแต่มัธยมจนมหา’ ลัย ถูกลุงบอกให้ตัดใจกี่รอบก็ทำไม่ได้ ถ้าไม่รักกันก็อย่ามาทำดีกับหนูแบบนี้อีก ไม่งั้นจอมก็ลืมลุงแล้วไปเริ่มต้นใหม่ไม่ดะ…!!”
ริมฝีปากร้อนผ่าวเคล้ากลิ่นไวน์องุ่นรสหวานละมุนทำให้ใจจอมช็อก ตัวแข็งเกร็งในอ้อมกอดคนที่กระชากร่างบางเข้าไปตระกองกอด หญิงสาวที่เกยนั่งบนตักแกร่งบิดไปมาเบาๆ ด้วยความตั้งตัวไม่ถูก ทว่ารสจูบร้อนแรงนั้นทำเอาเธอสติกระจุยกระจาย บินหายไปทันที
“อื้อ!” มือหนาเริ่มเลื่อนเข้ามาในสาบเสื้ออย่างห้ามไม่อยู่ จารุพงศ์ข่มกรามแน่นรู้สึกได้ถึงเนื้อนุ่มนิ่มบนตักเขา วินาทีที่ริมฝีปากอิ่มนี้สารภาพถ้อยคำบอกรัก เขาก็อดทนไม่ไหวอีกต่อไป
มันน่านัก
ใครใช้ให้เธอน่ารักขนาดนี้ ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เขาหวั่นไหวกับเจ้าตัวน้อยแห่งไร่เทพพิรุณ
อาจจะเป็นเมื่อเร็วๆ นี้ที่มีคนมาจีบเจ้าหล่อนจนหัวกระไดไม่แห้ง
หรืออาจจะตั้งแต่เธอเรียนมหาวิทยาลัยสมัยหญิงสาวมาฝึกงานกับเขา
ไม่ก็เป็นช่วงมัธยม ที่เด็กหญิงวัยสิบห้ามาสารภาพรักลุงไม่แท้ที่อายุห่างกันถึงสิบสองปี
แต่ที่แน่ๆ …หลังจากคืนนี้ เขาจะไม่ยอมปล่อยใจจอมออกห่างกายใจอีกต่อไป
พรึ่บ
จู่ๆ หญิงสาวร่างเล็กก็พลิกกายเขานอนหงายบนเตียง ก่อนที่เธอจะคร่อมทับตักเขาแล้วยกยิ้มหวานหยดเมามาย มือไม้เจ้าหล่อนลูบไล้ปัดป่ายทั่วกายแน่นขนัดจนเขาเกร็ง
“ลุงจ้าว จอมไม่ไหวแล้วค่ะ”
“…ใจจอม”
ใบหน้าหวานก้มลงกระซิบบอกชายหนุ่มจนใจเต้นระส่ำ แววตาวาบหวามเซ็กซี่ส่งมาให้เขาจนจารุพงศ์กลืนน้ำลายแห้งผาดลงคอ
“…ยอมเป็นของจอมนะคะลุงขา”
------
ที่ภาคใต้ เรียกเจ้าของสวน เจ้าของกิจการ ว่า นายหัว นะคะ
------
ฝากติดตามด้วยนะคะทุกคน
ใครชอบแนวรักต่างวัย / แนวนางเอกแอบรักแต่ลุงไม่สน / ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก / แนวพระเอกทำไร่ทำสวน เชิญเลยค่ะ <3
ปล. เซ็ตนี้จะมีประมาณสองเล่ม
จันทร์คล้องใจ [ขายแล้ว]
จ้าวครองใจ [ขายแล้ว]