คำโปรย
ภายใต้ตัวตนน่ารัก อ่อนหวาน ฉันซ่อนความคลุ้มคลั่งบางอย่างเอาไว้
ตลอดการเติบโตที่ผ่านมา ฉันหวาดกลัวและอับอายที่จะเปิดเผย
กระทั่งเจอเขา...
"ขอ...ขอไลน์ได้ไหมคะ?"
"...."
"เราอยากจ้างคุณทำแบบนั้นอีกค่ะ”
ในความเงียบที่ยาวนาน ฉันได้ยินเสียงหัวใจที่เต้นอย่างบ้าคลั่งของตัวเอง
"ไม่ต้องจ้าง อยากก็มาหา"
เขาอ่อนโยน ใส่ใจ เป็นไปตามความต้องการของฉัน
“อยากทำอีกเหรอ”
“อื้อ”
“พักก่อนไหม? พี่พาไปกินขนม เดี๋ยวค่อยมาต่อ”
ทว่าบางครั้ง...กลับเจ้าเล่ห์ ดุร้าย หยาบคายเกินทานทน
"ตรงนี้..." เขากดนิ้วชี้ลงบริเวณหนึ่งบนหน้าท้องฉัน "เวลาเข้าไป นูนขึ้นมาชัดมาก"
ฉันเปล่งเสียงหัวเราะออกมาทันใด
“อยากเข้าไปลึก ๆ ให้ทั่วข้างใน” เขากวาดนิ้วไปทั่ว “ให้เรารู้ไว้...นอกจากพี่ ใครก็ห้ามเข้า”
ฉันรู้สึกราวกับว่าในทุกการกระทำของเขามักแฝงนัยยะของความเป็นเจ้าของเอาไว้อย่างอุกอาจ
พอมาย้อนคิดอีกที นี่มันเหมือนกับว่าฉันถูกหลอกยังไงชอบกล?
_________________________________________________________________