สานสัมพันธ์รักกลิ่นกาแฟ
คนหนึ่งเจ็บจากความรักเพราะเคยถูกคนที่รักหักหลัง...
ส่วนอีกคนเจ็บความรักเพราะเคยถูกคนที่รักทำร้ายหัวใจ...
แม้จะเคยตั้งมั่นเอาไว้ในใจว่าจะไม่รักใครอีกแล้ว แต่โชคชะตาก็ช่างเล่นตลกกับพวกเขาสองคน เมื่อคนที่ผิดหวังจากความรักทั้งคู่อย่างนภัสรพีกับดลธรรมต้องมาเจอกันที่ร้านกาแฟเล็กๆ ในตรอกซอกซอยที่น้อยคนนักจะรู้จัก
หัวใจที่มีรอยร้าวจะสามารถเชื่อมต่อกันได้อีกครั้งหรือเปล่า...
"หากมาสเตอร์กำลังลำบาก ผมยินดีที่จะช่วยเป็น 'แฟนหลอกๆ' ให้ได้นะครับ"
ดลธรรมบอกด้วยรอยยิ้ม น้อยครั้งนักที่นภัสรพีจะได้เห็น หัวใจดวงน้อยเต้นแรงไม่เป็นส่ำแต่ก็ถามเสียงสั่นออกไป
"จะ...จะดีเหรอครับ ลำบากคุณลูกค้าซะเปล่าๆ"
"ผมเป็นห่วงมาสเตอร์นะครับ เกรงว่าอีกฝ่ายคงไม่ยอมเลิกราง่ายๆ แน่"
"แต่ว่า..."
"ไหนๆ ผมกับคุณก็จะเป็นแฟนกันแล้ว ถ้าให้ดีก็เรียกชื่อผมละกันนะครับ"
"เอ่อ...คือ..."
"หรือว่ามาสเตอร์จะจำชื่อผมไม่ได้หรือครับ?"
"มะ...ไม่ใช่อย่างนั้นครับ!"
"งั้นก็เรียกชื่อเถอะครับ ผมอนุญาตแล้ว"
"พี่...พี่ธรรม"
"ครับ น้องปอน"
นาทีนี้นภัสรพีชักไม่แน่ใจแล้วว่านี่คือโอกาสที่ฟ้าประทานมาให้เขาจริงๆ หรือเปล่า!
เรื่องนี้เป็นแนว Mpreg ผู้ชายท้องได้เรื่องแรกที่ไรท์ได้แต่งค่ะ เป็นแนวที่อยากลองเขียนมานานแล้ว ทุกอย่างที่เขียนเป็นแค่จินตนาการของไรท์เองนะคะ ขอให้อ่านกันให้สนุกนะคะ