ลูกมีเรื่องต้องคุยกับแม่” คุณมากาเรตเอ่ยบอกบุตรชาย
“เรื่องอะไรครับ” เขาเอ่ยถามอย่างสงสัย
“ลูกของลูกใช่มั้ย”
“ไม่ใช่ครับแม่ วีด้าเป็นลูกของเพื่อนผม” ชายหนุ่มเอ่ยปฎิเสธ
“จะไม่ใช่ได้ยังไง ดูสิหนูวีด้านอนท่าเดียวกันกับลูก ผมกับตาก็เหมือนลูก ไหนจะผิวกับหน้าตาที่เหมือนเทียร่าตอนเด็กๆ อีก แม่ว่าลูกต้องไปแอบไข่ที่ไหนไว้แน่ๆ” คุณมากาเรตเอ่ยบอกอย่างมั่นใจ เธอเลี้ยงแค่3ชั่วโมงก็ดูออกแล้ว วินเซลจึงเล่าเรื่องของหนูน้อยวีด้าให้มารดาฟัง
“ลูกลองนึกสิว่าเคยพบแม่ของหนูวีด้าที่ไหนมาก่อนหรือเปล่า” มารดาเอ่ยถาม วินเซลจึงนิ่งคิด เขี้ยวฝังพลอยแดง รอยสักนกพิราบสีขาวที่หลังใบหู เขาเคยเห็นมันที่ไหนกันนะ
“มัลดีฟส์!”
นิยายเรื่องนี้แต่งตามจินตนาการของผู้เขียน ไม่มีเจตนาที่จะพาดพิงใคร
แต่งเพื่อให้ผู้อ่านได้รับความสนุกสนาน คลายเครียดเท่านั้น
ห้ามลอกเลียน ดัดแปลงหรือนำไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาตเด็ดขาด
ขอบคุณที่ติดตามนะคะ🙏💗
Guest
