เมียแต่งชั่วคราว

“เซ็นหย่าซะเดี๋ยวนี้!!”

“เราจะหย่ากันหรือคะ?!”

“ใช่!!..ตอนนี้คุณย่าของฉันเสียไปแล้ว ดังนั้นเธอก็ควรออกไปจากชีวิตของฉันได้แล้ว”

“แต่ว่า..ฉัน..เอ่อ..กำลังตั้ง..!!”

“ไม่มีคำว่าแต่!!..และหากยังอยากมีชีวิตอยู่ก็อย่าคิดที่จะปฏิเสธว่าจะไม่หย่ากับฉัน”

“ฉันท้อง”

“เพี๊ยะ!!”

“เอาเงินนี่ไปซะ!!..แล้วไสหัวไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด ส่วนไอ้ก้อนเลือดเน่าๆในท้อง..เธอจะเก็บมันเอาไว้หรือจะจัดการมันทิ้งไปมันก็เรื่องของเธอ จำเอาไว้ว่าอย่าเอาไอ้ก้อนเลือดที่ฉันไม่ต้องการมาจับฉันเป็นอันขาด..ไม่อย่างนั้นเธอได้ตายแบบหาศพไม่เจอแน่..พิชาพรรณ!!”

ฉันได้แต่บีบมือตัวเองแน่นไม่ให้น้ำตาไหลออกมา..นี่คือสามีของฉันในชั่วเวลาเพียงแค่ห้าเดือนเอง และในวันที่คุณย่าของเขาจากไป ฉันก็โดนเขาเอาเงินก้อนเล็กๆปาใส่หน้า แล้วขับไล่ฉันออกไปจากชีวิตของเขาพร้อมกับลูกที่เขาไม่อยากให้เกิดมา