“คืนนี้ฉันอยากซื้อตัวเธอไปนอนค้างกับฉันที่คอนโดฯ ถ้าเธอบริการฉันได้ดีเยี่ยมรับรองว่าฉันจ่ายไม่อั้น เธอจะได้ไม่ต้องมาเต้นให้เหนื่อยเปล่าๆ”
“คุณ...จะให้ฉันไปเป็นนางบำเรอของคุณเหรอคะ”
วิภาดาย้อนถาม ข่มอารมณ์พลุ่งพล่านอย่างสุดความสามารถ ทว่าหาใช่อารมณ์เสน่หาอย่างที่ภูธเรศต้องการไม่ แต่มันเป็นความโมโหที่ใกล้ปะทุเต็มที่
“ก็ไม่เชิง แค่คู่ขาเฉยๆ ฉันให้เงินเธอ เธอบริการฉัน เราสองคนมีความสุขทั้งสองฝ่าย แฮปปี้จะตาย”
“เชิญไปแฮปปี้บนสวรรค์วิมานของคุณไปคนเดียวเถอะ!”
*****
เป็นนิยายที่แต่งเมื่อสิบปีก่อนนะคะ สมัยที่ยังฝึกเขียน สำนวนอาจไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ดำเนินเรื่องแปลกๆ ไปบ้างนะคะ ตอนนั้นยังมีประสบการณ์ทางการเขียนไม่มาก นำมาลงให้อ่านใหม่อีกครั้งจนจบเรื่องค่ะ
ขอบคุณที่ติดตามนะคะ