นักศึกษาหนุ่มหล่อร้ายกำลังจะเปลี่ยนอาจารย์สาวคนสวยให้กลายมาเป็นสุดที่รักของเขาแต่เพียงผู้เดียว ตามแบบฉบับคนใจร้อนและตรงไปตรงมา
…………………………………………….
“จะรีบไปไหนครับเมย์ ยังเช้าอยู่เลย”
คิมหันต์เอ่ยถามพลางรั้งเอวคอดเข้ามาแนบชิดกายอีกครั้ง ทำให้เสียหวานต้องดุเบาๆ
“ปล่อยค่ะ! เช้าแล้ว เมย์จะไปอาบน้ำ”
“ไม่อยากปล่อยเลย ขอนอนกอดต่ออีกนิดนะ”
เสียงทุ้มออดอ้อน พร้อมกับซุกใบหน้าหล่อเหลาลงกับลำคอระหงหอมกรุ่น แล้วถูไถปลายจมูกหยอกเย้าผิวกายเนียนนุ่มเบาๆ
“วันนี้เมย์มีสอนหนังสือ ต้องไปมหาวิทยาลัยแต่เช้า ถ้าช้ากว่านี้เกรงว่าจะไม่ทัน”
“ไปมหาวิทยาลัยมีหนุ่มๆมาจีบบ้างหรือเปล่า แล้วอาจารย์หนุ่มคนนั้นยังมาตามตื้อคุณอยู่ไหม”
“ไม่มีใครมาจีบหรอก ส่วนอาจารย์คมสันเราก็เป็นแค่เพื่อนกัน เขาไม่ได้ตามตื้ออย่างที่คุณกล่าวหาสักหน่อย”
“คุณคิดกับมันแค่เพื่อน แต่ไอ้หมอนั่นไม่ได้คิดกับคุณแค่นั้นนะสิ แค่ผมเห็นภาพที่มันตามติดคุณตอนอยู่ต่างจังหวัดก็รู้แล้วว่ามันจ้องจะงับคุณอยู่”
แค่นึกถึงสายตาที่อาจารย์หนุ่มมองเธอ คิมหันต์ก็แทบคลั่ง นี่ขนาดยังไม่เคยเจอตัวจริงยังสร้างความหงุดหงิดใจให้ตัวเองได้มากขนาดนี้ ถ้าเห็นหน้าขึ้นมาจริงๆไม่รู้ว่าจะควบคุมอารมณ์ไม่ปรี่เข้าไปเสยคางมันได้หรือเปล่า
“พูดอะไรน่าเกลียด เมย์ไม่อยากคุยด้วยแล้ว ปล่อย! จะไปอาบน้ำ”
“ไม่เชื่องั้นเหรอ ถ้าไม่เชื่อเดี๋ยวผมจะพิสูจน์ให้ดูเอง”
คิมหันต์ว่าพลางพลิกตัวขึ้นมาคร่อมร่างบางเอาไว้ แล้วรวบแขนเล็กทั้งสองข้างขึ้นมาไว้เหนือศีรษะกดมันไว้กับที่นอนแน่น ไม่ยอมให้เธอดิ้นหนีได้
“จะทำอะไร คุณคิม!”เมื่อเห็นท่าทางเอาจริงของเขา หญิงสาวก็ร้องถามเสียงหลงด้วยความตกใจ
คิมหันต์ไม่ตอบ หากแต่โน้มลงมาดูดเม้มลำคอระหงขาวผ่องแรงๆ ย้ำๆ สร้างตราประทับความเป็นเจ้าของเอาไว้จนเกิดเป็นรอยช้ำแดงๆโดยที่หญิงสาวไม่ทันตั้งตัว
“ทำบ้าอะไรของคุณเนี่ย!”
เสียงหวานโวยวายดังลั่น ใบหน้างามแดงก่ำด้วยความโกรธเพราะถึงเธอจะยังไม่เห็นผลงานของเขา แต่ก็พอจะเดาออกว่าร่องรอยที่เขาฝากไว้นั้นไม่ใช่เล็กๆแน่ ทำแบบนี้แล้วเธอจะกล้าไปสอนหนังสือได้ยังไงกัน
“จับจองเป็นเจ้าของ รับรองว่าคราวนี้ไม่มีใครกล้ามายุ่งกับคุณอีกแน่”
…………………………………………
//ติดตามความสนุกในเรื่องนะคะ//
Guest
