ขึ้นชื่อว่าของเล่นต้องไร้ความรู้สึก
สำหรับฉันมันแย่ตรงที่รู้ว่าเป็นของเล่น แต่ก็ยังห้ามความรู้สึกไม่ได้
ซานต้า
"ที่ผ่านมาก็ยอมตลอด ทำไมครั้งนี้งี่เง่า"
แสนซน
"เพราะซนยอมมากเกินไปซานถึงไม่เคยเห็นค่าซน"
ทั้งที่ฉันยอมเป็นของเล่น ยอมให้ทุกอย่างเป็นความลับมาตลอด แต่เขาไม่เคยหันมามองฉันด้วยสายตาคนรักกันสักครั้ง ฉันเป็นเพียงของเล่นหนึ่งชิ้นที่ห้ามหนีห้ามหาย อยากเล่นเมื่อไหร่หันมาต้องได้เจอ ฉันก็ยอม ยอมเป็นให้เขาทุกอย่าง ทว่าครั้งนี้ฉันยอมไม่ได้จริง ๆ
“จะกลับมาแบบครั้งก่อนไม่เอาแล้วนะ”
“…ถ้าครั้งนั้นซนไม่กลับมาเอง ซานจะง้อให้ซนกลับมาหรือเปล่า” มันเป็นคำถามที่ค้างคาใจฉันมานานมาก
“…”
“คงจะไม่สินะ” ฉันยิ้มพลางรูดซิปกระเป๋าเดินทาง ยกมันลงจากเตียงนอนแล้วหันมามองหน้าเขาที่ใจร้าย “ซนจะไม่ถามว่ารักซนบ้างหรือเปล่าเพราะซนเดาคำตอบได้ ถ้าซานรักซน…ซานจะมีคนอื่นทำไมใช่ไหมล่ะ ที่ผ่านมาซนบ้าไปเองทั้งนั้น”
#ซานต้าแสนซน แสนซนคนจริง ซานต้าที่ไม่ได้แปลว่าใจดี
Guest
